در آیین های کهن، بعضی از اشخاص و اَعلام وجود دارند که در دیگر مکاتب از آن ها با عظمت یاد می شود و از قداست ویژه ای برخوردارند؛ مانند بودا(بنیان گذار بودیسم)، پاتانجلی(مؤسس یوگا)، ماهاویرا (پایه گذار آیین جین)، لائوتسه (پایه گذار آیین تائو در چین)، کنفوسیوس(مؤسس آیین کنفوسیوس در چین)، زرتشت (مؤسس آیین زرتشت).

در آیین های کهن، بعضی از اشخاص و اَعلام وجود دارند که در دیگر مکاتب از آن ها با عظمت یاد می شود و از قداست ویژه ای برخوردارند؛ مانند بودا(بنیان گذار بودیسم)، پاتانجلی(مؤسس یوگا)، ماهاویرا (پایه گذار آیین جین)، لائوتسه (پایه گذار آیین تائو در چین)، کنفوسیوس(مؤسس آیین کنفوسیوس در چین)، زرتشت (مؤسس آیین زرتشت). افراد یادشده همگی قبل از میلاد می زیسته اند و اسناد کامل و گزارش‌های تاریخی دقیق از آن ها در دست نیست. از سوی دیگر در میان گفته ها و آموزه های این افراد، آموزه هایی بسیار نزدیک به تعلیمات پیامبران یافت می شود که برای محقق بی طرف سؤال ایجاد می کند؛ سؤالاتی مانند: به‌راستی چرا این مکاتب در تاریخ ماندگار شدند؟ خود این افراد چه ادعایی داشته اند؟ در زمان خودشان با چه مرام و مسلکی شناخته شده اند؟ و ... نکته بسیار مهم این که چون در میان ملت ها همواره رسولان الهی حضور داشته‌اند، احتمال این که این افراد در زمان حیات خویش مأموریتی الهی را عهده دار بوده و در زمرۀ پیامبران الهی قرار داشته‌اند وجود دارد؛ از این رو در مورد خود این افراد (شخصیتِ واقعی آن ها، نه مکتبی که به آن ها نسبت داده می شود) بهتر است با احتیاط قضاوت شود و به‌صورت قطعی (نفیاً یا اثباتاً) مطلبی در مورد ایشان گفته نشود. توجه به این نکته لازم است: طبقِ این فرض (که جزو پیامبران الهی بوده باشند) باید گفت تعالیم ایشان به مرور زمان دست‌خوش تحریف و مطالب و گفته هایی بی اساس به آن ها نسبت داده شده است؛ بدین سان مکاتب پیامبران از انحراف هواداران و یا هوس طلبان مصون نمانده است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه