پدر و مادر من فرزندان خود را دائما مورد ضرب و شتم و آزار و اهانت قرار می دهند و ما هم به آنها اهانت می کنیم.

مطالب طرح شده مایه تأسف و تأثر گردید اما با امید به این که خداوند مهربان و هادی راه و سلوک مهربانی و مهرورزی را برای ما مهیا کند و دانش و فهم همه جانبه عنایت کند، نکاتی را که به نظر می آید مطرح می نماییم: 1-مسائلی از این دست که بیان گردید کم و بیش در جامعه ما و جوامع مشابه پیدا می شود که در این مواقع با همه سختی هایی که دارد باید منطق را بر احساس غلبه داد و دنبال راه حل مؤثر و جدی با کمترین هزینه ممکن شد. نهاد خانواده نهادی مقدس است که نباید جز در موارد ضرورت اختلافات خود را به بیرون از این نهاد بکشانیم بلکه تا سر حد امکان در اندرون خانه و با گفتگو و مشورت و مهربانی و آرامش و حفظ حرمتها آن مشکلات را حل کرد و از بحرانی شدن آن به شدت پرهیز کرد و اگر احیاناً بحرانی شد نباید بر بحران افزود بلکه باید این بحران را با دقت و حوصله مهار کرد بعضی از راههای مهار بحران گذشت و ایثار از حقوق خود و پذیرا شدن بعضی از سختیها و تحمل کردن بعضی از ناملایمات است که ظرفیتها در این میدان متفاوت می باشند البته باید توجه داشت که در همه این مراحل نباید توکل را به مقلب القلوب و محول الأحوال و استمداد جستن از اولیاء الهی را فراموش کرد و هم مراجعه به متخصصین فن و مشاوره کردن با آنان امری ضروری و لازم است. 2-قرآن کریم در چند جا احسان به والدین را مقارن با عبادت پروردگار عالم قرار داده است مانند سوره اسراء آیه 23 و در همین آیه می فرماید [i] که به پدر و مادر حتی (اف) هم نگویید و امام صادق(ع) فرمود اگر خداوند کلمه ای را آسان تر از (اف) می داشت همان را نیز نهی می کرد [ii] و نازلترین مرحله نافرمانی به پدر و مادر این است که به آنها نگاه به تندی و خشونت نمایی. به هر تقدیر در آثار و متون دینی عاق والدین بسیار سرزنش شده است و آثاری مانند نپذیرفته شدن اعمال آدمی و محرومیت از رحمت خداوند در دنیا و آخرت مورد تأکید قرار گرفته است. و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستید! و به پدر و مادر نیکی کنید! هرگاه یکی از آن دو، یا هر دوی آنها، نزد تو به سن پیری رسند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار! و بر آنها فریاد مزن! و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آنها بگو!   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه