چرا خداوند خشکی و بیابان را آفرید؟

1. خداوند هر چیزی را که آفرید، اعم از آسمان و زمین، کوه ها و دریاها، جنگل ها و بیابان ها و... همه را براساس فواید و مصالحی آفرید. آفرینش آنها به حق بوده و هیچ گونه باطلی در آن راه نیافته،[1] ولی بشر از درک این مصالح عاجز است، اگر جنگل ها و دریاها برای انسان دارای فایده قابل لمس و مشاهده است، بیابان و کویر نیز می تواند چنین باشد. 2. وانگهی کره زمین در طول حیات خود، به یک شکل نبوده، بلکه دوره های مختلف اقلیمی را پشت سر گذاشته، بیشتر کره زمین روزی در زیر اقیانوس ها و دریاها بوده و به مرور زمان به خشکی تبدیل شده است. 3. چه جنگل ها و طبیعت سر سبز که به دست همین بشر به نابودی کشیده شده و امروز به سرزمینی خشک و بیابانی تبدیل شده است. نیز بیابان های خشکی که به همت افراد پر تلاش به مزارع سرسبز و باغ های پر محصول تبدیل شده است. 4. امروزه به برکت پیشرفت علم و تکنولوژى، مى‏توان از بیابان ها و کویرها بهره ‏بردارى کرد، اگر با یک برنامه ‏ریزى صحیح از آنها استفاده شود، تأثیر به سزایى در اقتصاد منطقه و کل کشور هم از لحاظ اشتغال زایى و هم بالا رفتن سطح زندگى مردم خواهد داشت و شهرهاى صنعتى، زنجیروار به دور کویرها ایجاد خواهند شد و تمدن صنعتى پیشرفته به جاى تمدن کشاورزى در گذشته به وجود خواهد آمد. گذشته از این، کویرها و بیابان‏ها در همه جای دنیا، به ویژه در ایران -به عنوان عوارض طبیعى نامساعد- از جاذبه‏هاى مهم توریستى به حساب می آیند.[2] 5. همان گونه که در خلقت انسان ها تفاوت و گوناگونی وجود دارد،[3] و خداوند از تفاوت در خلقت انسان هدفی را دنبال می کرد، در خلقت زمین نیز این گونه است. نمایه های مرتبط: فلسفه ی وجود اختلاف و تفاوت‏، در انسان ها، 205 (سایت: 1198). اساس تفاوت در خلقت موجودات، 5381 (سایت: 6448). اختلاف و تفاوت انسان ها، 17695 (سایت: 17343). .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه