کدام یک بهتر است شرابخوار باشی ولی به یاد خدا یا در مسجد باشی و به فکر گناه، یا بامانتو باشی و ذکر خدا را بگویی یا با چادر باشی و مرتکب گناه شوی  به طور کلی کسانی که ظاهرشان شرعی است ولی در در درون به فکر گناه هستند بهترند یا کسانی که ظاهرشان غیر شرعی است ولی در درون به یاد خدا هستند؟

این شبهه نیز همانند بسیاری از شبهات دیگر، از آمیختن مصادیق زیادی از حق و باطل و آشفته نمودن ذهن مخاطب کم سواد و در نهایت نتیجه گیری دلخواه خود از این هرج و مرج،به وجود آمده است. در بیت اول آمده که (یکی با مشروب تو فکر خداست. یکی تو مسجد به فکر زناست) و می خواهد اینطور القا کند که، فقط یاد خدا مهم است،حتی اگر در آن حال مشغول خوردن مشروب باشی و فکر کردن به زنا کاری ناپسند است، اگر در مسجد باشی. حال آنکه طبق تعالیم اسلام،ذکر الهی فقط محدود به یاد خدا در قلب نمی گردد، بلکه ذکر لسانی و بالاتر از آن ذکر به وسیله اعضا و جوارح نیز ذکر خداست، که از مصادیق آن نماز است. و یاد خدا آن زمان برای انسان مفید است که انسان را از گناه باز دارد، یعنی اگر ذکر فقط لقلقه زبان باشد، ولی در عین حال انسان مشغول گناه باشد(مثلا مشغول شرب خمر باشد) چنین ذکری سودی به حال انسان ندارد. از طرف دیگر فکر گناه با اینکه بسیار مذموم است، ولی با این حال تا زمانی که این فکر به عمل مبدل نشده، در نامه عمل انسان مکتوب نمی گردد.  نتیجه اینکه خوردن مشروب، گناه بزرگی است، ولی فکر گناه(حتی در مسجد) گناه نیست. این شبهه در جایی می خواهد القا کند که همه مومنین در همه حال( در مسجد یا تسبیح به دست و زیر پوشش چادر و ریش و...)، به فکر شهوت و زنا و گناه هستند و کسانی که سیمای مومنین را ندارند و خود را به وسیله موی و لباس و.. . شبیه کفار می کنند، دارای قلبی پاک هستند و انسانیت و اخلاق در وجود این اشخاص با وجود قیافه های غیر معمولشان،در حد اعلی است. خلاصه اینکه «داشتن هر نوع ظاهر اسلامی و انجام هر نوع عبادت برای فریب، سر کیسه کردن مردم و ریا است و می خواهد با زبان هنر اینطور القا کند که همه متدینین ریگی به کفش دارند و در مقابل (تمام کسانی)، که ظواهر شرع را مراعات نمی کنند، دارای قلبی پاک و سالم هستند». آنچه که روایات بیان می دارند، این است که مراعات و پاکی ظاهر هم همانند پاکی درون مهم و با ارزش است. قال امیر المؤمنین علیه السلام «فانه قل من تشبه بقوم الا اوشک ان یکون منهم کم می شود کسی خود را شبیه قومی سازد و اندک اندک از آنها نشود». ⏪(نهج البلاغه حکمت 197) امام صادق علیه السلام فرمودند ⬅️«خداوند به پیامبری از پیامبرانش وحی فرمود⬅️ به مؤمنان بگو که لباس دشمنان مرا نپوشید و طعام دشمنان مرا نخورید و راه های دشمنان مرا نپیمایید وگرنه در زمره دشمنان من به شمار خواهید رفت». (وسائل الشیعة، شیخ حر عاملی، ج ۳، ص ۲۷۹). .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه