دوران انقلاب ما و بعد از آن چه شباهت هایی با دوران پیامبر اکرم(ص) دارد؟

شروع انقلاب ما هم شباهت به شروع انقلاب پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ داشته و هم به آغاز امامت علی ـ علیه السّلام ـ شبیه بوده اما در ادامه ،نه به دوران پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و نه به دوران حضرت علی ـ علیه السّلام ـ شباهت دارد، نکاتی در این مقایسه با امعان نظر به دست می‌آید که برای عبرت مفید می‌باشد.دوران جاهلیت نقطه اوج دوری مردم آن زمان از واقعیت و فاصله گرفتن از دین و فرورفتن در گمراهی و بدعت‌ها بود و ظلم و ستم سران و بزرگان قبائل عرب نسبت به زیردستان و اقشار ضعیف جامعه بیداد می کرد. ثروت پرستی و مال اندوزی توانگران موجب فقروفلاکت بسیاری ازمردم شده بود. فساد و تباهی، فقر و بیچارگی مردم به اعلا درجه خود رسیده بود که همه اینها زمینه وقوع یک دگرگونی و انقلابی را ایجاب می‌کرد.خدای حکیم منت نهاده و در همین زمان پیغمبر خود را برای هدایت و اجرای عدالت و رساندن مردم به سعادت دنیا و آخرت مبعوث می‌کند، اولین گروهی که به او ایمان آورده کسانی هستند که طالب حقیقت، تشنة عدالت بوده و دارای ضمیری پاک و خداپرست می‌باشند، از قبیل علی ـ علیه السّلام ـ، حضرت خدیجه، ‌ابوطالب ـ علیه السّلام ـ و گروه دوم مردم فقیر و ستمدیده که از ظلم ستمگران مکه به ستوه آمده‌اند و ندای عدالت خواهی، ‌آزادی، برابری و برادری را لبیک گفته و به پیغمبر روی می‌آورند؛ اما دشمنان پیامبر و اسلام برای خاموش کردن این ندا شروع به مقابله کردند،وقتی تطمیع و تهدید و توطئه کاری از پیش نبرد، پیغمبر و یارانش را به شعب ابیطالب تبعید کرده و با نهایت شقاوت و قساوت تصمیم به قتل فرستاده خدا می‌گیرند، غافل از این که (و مکروا و مکرالله و الله خیرُ الماکرین)[1]دوره قبل از انقلاب نیز که نقطه اوج سیاهی و پلیدی شاهنشاهی دو هزار و پانصد ساله ظلم و ستم بود، جنایت و دوری از خدا را به جائی رساندند که تلاش می‌کردند، با نام قانون و آزادی انسان ها را خام کرده و ریشه اسلام و خداپرستی، عدالت خواهی را خشکانده و اگر بتوانند هیچ نامی از اسلام باقی نماند،یا اگر بماند هیچ اثری نداشته باشد، آن چنان ظلم و ستمی بر این مردم وارد آوردند که صدای خرد شدن استخوان های قشر ضعیف جامعه گوش فلک و گوش شنوای هر انسان آزادمردی را آزار می‌داد .این همه ظلم و ستم نتیجه خواسته های نفسانی شاه و درباریان و دوستان بیگانه و شهوت‌پرستشان و خوشگذرانی های آن طاغوتیان حقیقت‌ستیز بود که برای رسیدن به امیال خود و از بین بردن موانع آنها که یکی از این موانع دین بود از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کردند .لذا برای نابودی دین وغیرت ،‌ترویج: فساد، عیاشی، اعتیاد، اختلاف و تفرقه، رواج مسائل خرافی، ‌تجمل پرستی و... را در جامعه به سرحد خود رسانده بودند؛تا جائی این جامعه را دچار پستی و بی‌اعتباری کردند که حق کاپیتولاسیون و حق توحش برای بیگانگان در نظر گرفتند. یک نوع جاهلیت مدرن بارنگ ولعاب پیشرفت و علم و اطلاعات را بطور منظم و با برنامه‌ای برجامعه مسلط کرده بودند. در چنین زمانی افکار الهام گرفته از دین، قرآن و خواستار عدالت و آزادی که در سرلوحه آنها فکر بیدار روحانی مجاهد و فقیه آگاه به زمان و نائب امام زمان (عج) حضرت امام خمینی (ره)بود ،ندای حقانیت و عدالت پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ را دوباره سرداده و دینی را که در سطح جامعه به خاموشی گرائیده و ظالمان برای به فراموشی سپردن آن برای همیشه ،همت گمارده بودند در رگ های مسلمانان به جریان انداخت، ستمگران و طاغوتیان حقیقت ستیز برای خاموش کردن این ندا به تکاپو افتاده، به هر حربه‌ای متمسک شدند از تبعید و تهدید تا زندان و شکنجه و اعدام، اما این مردم ستمدیده و زجرکشیده همانند دوران پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ ، نه تنها با این اعمال، دست از یاری امام برنداشتند، بلکه روز بروز ایمان آنها بیشتر شد. تبعید امام مانند هجرت پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ از مکه، نقطه عطفی در روند انقلاب بود.همانطورکه بعدازهجرت، طرفداران پیغمبر هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شد،ومشرکان تحمل نکرده و عرصه را بر آنها تنگ تر کرده و دست به غارت اموال آنها و تصاحب خانه‌های مسلمانان و بیرون کردن آنها و شهادت عده ای کردند.بعد ازتبعیدامام نیز همین روند جاری بوده و در نهایت بین انقلابیون و عُمّال رژیم منحوس پهلوی درگیری‌های خیابانی، تظاهرات و کشتار مردم توسط طرفداران دربار صفحه تازه‌ای از انقلاب را ورق زد. حکومت تا بن دندان مسلح طاغوت مانند طاغوتیان زمان پیغمبر بخاطر داشتن مال و‌آلات و اسباب جنگی هیچگاه فکر شکست را به خود راه نمی‌دادند و به قدرتشان مغروربودند و همچنین شیطان بزرگ زمان، یعنی آمریکا برنامه‌ریز و حامی طاغوتیان این زمان بود،با این همه؛ همان گونه که مشرکان مکه شکست خوردند، شاه و درباریان هم شکست خورده به خاک ذلت و خواری افتاده و فرار را برقرار ترجیح دادند. درهردو انقلاب عده زیادی کشته شده و در خون خود غلطیدند، ‌و این باعث شد تا آتش کینه نسبت به ظالمین در دل مردم شعله‌ورتر شده و کاخ ستم را بسوزاند و پیروزی را رقم بزند. انقلاب پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و امام به پیروزی رسید، پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ وارد مکه و امام واردکشور شد «انّا فتحنا لک فتحاً مبیناً»؛[2]و وعد الهی «ان تنصرُ الله ینصرکُم و یثبّت اقدامکُم»[3] محقق شد.بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، منافقین وگروهای غیراسلامی، همانند طلقاء[4]بعد ازفتح مکه، بخاطرحفظ موقعیت خود وکسب قدرت ،تظاهربه همراهی باخط امام وحرکت انقلابی مردم می کردند و از فرصت به دست آمده به نفع خود سوء استفاده می‌کردند و دست به توطئه، فتنه‌گری و آشوب می‌زدند و با دشمنان خارجی اسلام و انقلاب همدستی کرده و برای از بین بردن اسلام و انقلاب تلاش می‌کردند که به لطف خدا و درایت الهی وپیامبرگونه امام (ره) تمام این توطئه‌ها شکست خورده و اسلام و انقلاب اسلامی مستحکم و استوارتر شد.همانگونه که در صدر اسلام تمام دشمنان همدست شده جنگ احزاب راه انداختند تا ریشه اسلام را بخشکانند، در دوران ماهم تمام دشمنان انقلاب ،دشمن بعثی را برانگیخته و حمایت کردند تا با جنگ تحمیلی کار انقلاب را خاتمه دهند، اما نتیجه این جنگ ها جز پیروزی، اتحاد و پیشرفت برای اسلام و مسلمانان نبود و انقلاب در تمام جهان شناخته‌تر شد و همان گونه که انقلاب پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ اسلام را به اقصی نقاط جهان منتشر کرد ، انقلاب ایران نیز اسلام و آزادی حقیقی را به جهان شناساند و منشأ بیداری و عدالتخواهی مردم ستمدیده جهان گردید.آنچه که انقلاب ما را در مراحل بعد از تثبیت، از انقلاب پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ جدا می‌کند، این است که آن مردم با رحلت پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ دریک امتحان بزرگ، مردود شده و شکست خوردند و در امر جانشینی پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله ـ بخاطر کینه جاهلیت که هنوز در دل آنها مانده بود، علی ـ علیه السّلام ـ را کنار گذاشتند و از حرف پیغمبر عدول کرده و و بنای تفرقه و اختلاف را پایه‌گذاری کردند، امّا مردم ما بعد از رحلت امام نه تنها از ولایت امر عدول نکردند، بلکه همه به ولایت فقیه و هدایت ها و رهبری آن روی آورده و فریب تبلیغات بیگانگان مبنی برشکست انقلاب با رحلت امام، را نخوردند و از این مرحله پیروز بیرون آمدند .امروز هم گرچه از دوران امام و انقلاب چند دهه می گذرد، ولی مردم همچنان محکم و استوار بر مبانی انقلاب و تبعیت از ولایت فقیه اصرار داشته و دارند و از امتحانات الهی سربلند بیرون آمده و شعار ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند را سر داده و به آن عمل می‌کنند هم درمرحله انتخاب جانشینی امام (ره) مردم کشور ما از امتحان سربلند و پیروز بیرون آمدند و هم در مرحله پیروی از جانشین امام.پاورقی ها:[1] . آل عمران/54.[2] . فتح/1.[3] . محمد/47.[4] . طلقاء بعد از فتح از مکه همان معاویه و ابوسفیان و همانند آن بودند که پیامبر (ص) از مجازاتشان چشم پوشی کرد و آن ها را رها و آزاد نمود. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه