به چه دلیل خداوند، آدم و به طور کل همه عالم را خلق کرد؟ آیا او نیاز دارد که خلق کند؟

خداوند وجودى بی‌نهایت است و همه کمالات را دارد. و آفریدن(ایجاد کردن) فیض است و خداوند فیاض است. کمال فیاضیت او اقتضا می‌کند که هرچه را لایق آفریده شدن است بیافریند. پس خداوند آفرید، چون فیاض است؛ یعنى هدف و چرایى آفرینش در فیاضیت او است. از آن‌جا که صفات ذاتى خداوند خارج از ذات او نیست، می‌توان گفت هدف از آفرینش، ذات خداوند است.البته اگرچه هدف فاعل به این معنا که برای تأمین نیازها و جبران نقص خود، دست به خلقت زده باشد، برای خدا تصور ندارد؛ چون او بی‌نیاز مطلق است و نقصی در او راه ندارد؛ اما فعل خداوند باید هدف(هدف فعل) داشته باشد؛ زیرا خداوند حکیم است، و از شخص حکیم کار بیهوده و عبث صادر نمی‌شود؛ از این‌رو نظام آفرینش نظامی هدف‌مند است که در راستای اهداف عالیه‌ی ذات باری‌تعالی بنیان نهاده شده و در آن اثری از اعوجاج و آشفتگی پیدا نیست.اما هدف نهایی آفرینش انسان، رسیدن به کمال و سعادت و دست یازیدن به والاترین کرامت‌ها و ارزش‌های انسانی است. و این هدف هرچه که باشد نتیجه‌اش به خود او برمی‌گردد نه به خداوند؛ چراکه او غنی مطلق است و ممکنات از جمله انسان محتاج اویند، چنان‌که فرموده است: «ای مردم! شما نیازمند به خدایید، تنها خداوند است که بی‌نیاز و شایسته‌ی هرگونه حمد و ستایش است». .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه