رجعت چيست؛ آيا تمام انسان ها رجعت دارند؟

رجعت يعنى زنده شدن برخى انسان ها بعد از مرگ و پيش از برپايى رستاخيز[1] و هم زمان با ظهور حضرت مهدى موعود[2]. اين بازگشت، ويژه ى مؤمنان خالص و ناب و منافقان لجوج و خالص است[3]؛ بنابراين، رجعت يكى از علايم نزديك شدن قيامت است.[4] بنابر حديث مشهور و مورد قبول دانشمندان اهل سنت و شيعه، راه سعادت و حقيقت و نجات، فقط در گرو پيروى از قرآن و اهل بيت(عليهم السلام)است[5]، و از آن جايى كه عقيده به رجعت در متن قرآن و روايات مطرح شده و شيعه همواره به اين دو ثقل پناهنده است، به امر رجعت عقيده دارد. اين كه رجعت شامل چه كسانى مى شود، شمارى از روايات افرادى را معرفى كرده اند كه مى توان از جمع بندى آنها به اوصاف و نشانه هاى كلى افرادى پى برد كه ممكن است در رجعت شركت كنند (يا در صف مؤمنان و دوستان خدا و يا در صف منافقان و دشمنان خدا). در روايتى از امام صادق (عليه السلام) كه چگونگى زيارت قبر شريف پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)، امير مؤمنان على (عليه السلام)، فاطمه ى زهرا(عليها السلام)، امام حسن (عليه السلام)، امام حسين (عليه السلام)، و ساير امامان را بيان مى فرمايد، چنين آمده است: ... انى من القائلين بفضلكم، مقرِّ برجعتكم، لا انكر للهِ قدرة و لا ازعم الاّ ماشاء الله؛[6] من از معترفين به فضايل شما هستم، به رجعت شما اقرار دارم، قدرت الهى را منكر نيستم. پندارم در مورد خداوند جز آنچه او خواهد نيست. شيخ صدوق و شيخ طوسى با سند صحيح از امام على بن محمد (عليه السلام)زيارتى را به اين مضمون نقل مى كنند: اشهد الله و اشهد كم انى مؤمن بكم و بما امنتم به... فثبتنى الله ابداً ما بقيت على موالاتكم و جعلنى ممن يقتص آثاركم... و يحشر فى زمرتكم و يكرّ فى رجعتكم و...؛[7] خداوند و شما را گواه مى گيرم كه به شما و به آنچه ايمان داشتيد ايمان دارم... پس خداوند مرا در دوستى شما پايدار بدارد و از كسانى قرارم دهد كه آثار شما را پيروى مى كنند... و در زمره ى شما محشور مى شوند و در رجعت با شما مى آيند. از امام كاظم (عليه السلام) روايت شده كه فرمودند: در رجعت، ارواح مؤمنين و دشمنان آنان، به سوى ابدانشان باز مى گردند، تا حق خود را بازستانند.[8] از مجموع روايات چنين استفاده مى شود كه، رجعت كنندگان در صف دوستان خدا، بعضى از پيامبران (پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) حضرت عيسى(عليه السلام)) و امامان معصوم(عليهم السلام) و شمارى از مؤمنينى هستند كه حقوقشان غصب شده است و در صف دشمنان خدا ظالمين و كسانى هستند كه با اولياى الهى و جبهه ى حق جنگيده اند.[9] پی نوشتها:[1]. حرّ عاملى، الايقاظ من الهجمة، تحقيق رسولى محلاتى، ص 29. [2]. حسن طارمى، الرجعة بين العقل والقرآن، معاونية العلاقات، ص 10، به نقل: از سيد مرتضى. [3]. محمدباقر مجلسى، بحارالانوار، ج 53، ص 138؛ هاشم بحرانى حسينى، تفسير البرهان، ج2، ص 408. [4]. جعفر سبحانى، الالهيات، ج 2، ص 787. [5]. به نص حديث ثقلين كه مورد قبول شيعه و سنى است. رك: قوام الدين وشنوه اى، حديث الثقلين. [6]. شيخ حر عاملى، الايقاظ من الهجمة، ص 301، باب 10، ح 2، به نقل از: شيخ طوسى، مصباح الكبير... . [7]. همان، ص 302. [8]. نجم الدين طبسى، رجعت از نظر شيعه، ص 107. [9]. ر.ك: همان و سيد محمد صدر، بحث حول الرجعة. منبع: آخرين سفر، رحيم لطيفى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1385) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه