سلام. با وجود اندیشمندان و محققان و دانشمندان چه نیازی به آمدن امام است؟

در این  باره باید به شما عرض نماییم که این موضوع در حقیقت برمی گردد به اینکه امامان به اعتقاد ما از عنصر عصمت بهره می برند و معصوم هستند و دانشمندان از این موهبت الهی بی نصیب می باشند.حال به چند نکته پیرامون ویژگی ها و پیامدهای این تفاوت اشاره می کنیم: الف_امامان با داشتن عصمت که در واقع مورد حمایت ویژه خدواند می باشند علاوه بر دارابودن از علومی که در اختیار دانشمندان است از علم لدنی و الهی نیز برخوردارند و این گستره زیادی را در برمی گیرد. ب_در تمسک به دانشمندان[1] اشکالی اساسی وجود دارد و آن این است که اختلاف نظرهای متعدد اندیشمندان در مسائل گوناگون سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و مذهبی و امثالهم راه رابرای تمسک همگان دشوار می کند و اساسا مشخص نمی گردد که راه حق و حقیقت کدام است چرا که هر متفکر به یک سوکشیده شده است ضمن اینکه بسیاری از دانشمندان را می بینیم که به دلیل عدم خودسازی و ارتباط مناسب با خداوند بازیچه دست قدرت های مستکبر قرار گرفته اند و این موضوع باعث اظهار نظرهای خلاف واقع نیز شده است و اصولا این مقوله با تمسک به یک امام و راهبر که بایستی معارف حقه الهی را به شما نشان دهددر تضادی آشکار است. ج_عصمت برای ما پیروان حقیقت ضمانت بزرگی است چرا که ما به یقین می دانیم این اموری که امامان بدان ها توصیه می کنند از سرمنشایی الهی و خطاناپذیر صادر شده است در حالی که نظرات دانشمندان علی رغم ارزشی که دارند از عقل بشری و برداشت های بشری محدود ناشی شده اند. د_البته ما هیچ گاه در آموزه های خود بی اعتنایی به دانشمندان را نمی بینیم و در موارد گوناگون رجوع به متخصصین هر فن را امری مطلوب و مورد توصیه شرع می دانیم چراکه کلما حکم به العقل حکم به الشرع (هرآنچه عقل بدان حکم می کند شرع نیز بدان حکم می نماید)  وعقل ما نیز به ما حکم می کند که در مواردی که هیچ سر رشته ای ندارید به متخصص آن امر مراجعه کنید، بنابراین ما می توانیم علاوه بر تمسک و هدایت جویی از ائمه معصومین به اندیشمندان و دانشمندان (به عنوان بازوان امامان )نیز رجوع کنیم و طبیعی است اگر موردی یافت شد که نظر دانشمندان با معصومین در تضاد قرار داشت ما به حکم عقل خویش به امامانی رجوع می کنیم که در کلامشان احتمال خطایی وجود ندارد. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه