تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
ژلاتین حیوانی اگر نجاست اصل آن، محرز نباشد مثل آنکه احتمال بدهیم از حیوان تذکیه شده فراهم شده است، محکوم به طهارت و پاکی است اما آن را نمی توان به خوراکی ها زد مگر به اندازه ای کم باشد که در آن مستهلک شود و یا معلوم باشد که از حیوان حلال گوشت و تذکیه شده گرفته شده و یا استحاله آن محرز باشد و رد اینجا فرق نمی کند که ژلاتین از اعضایی گرفته شده باشد که حیات در آنها حلول می کند مصل غضروف و یا از اعضای فاقد حیات مثل استخوان بنابر احتیاط در آخری، و اگر نجاست اصل ژلاتین محرز و معلوم باشد کما اینکه بدانیم آن، از حیوان نجس العین و یا از غضروف حیوان تذکیه نشده و یا از استخوان آن حیوان، قبل از شستشو، به دست آمده است در این صورت ها ژلاتین فراهم شده به سبب ملاقات با نجس مرطوب، نجس است و جواز استفاده از آن در خوراکیها منوط به احراز استحاله است و این، به عرف برمی گردد و ضابطه آن قبلاً یاد آوری شد.می ماند استصحاب، و آن هر چند که در مورد شبهات مفهومی جاری نمی شود نه در ذرات خود موضوع و نه در وصف موضوع حکم و نه در خود حکم (چنانکه درعلم اصول تحقیق شده است) ولی از آنجا که موضوع برای نجاست، صورت های نوعی عرفی است و بقای آنها به نظر عقلا، باقی خواص مهم آنجاست پس شک در تحقیق استحاله از جهت شک در مفهوم آن از حیث وسعت وضیق آن، بر می گردد به بقای صورت نوعی به بقای خواص مقوم آن، و چنان چیزی از امور خارجی است و از اجرای استصحاب در مورد آن مانعی وجود دارند و خدا عالم است. منبع: sistani.org .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.