J}برخى پیامبران زنده را چهارتن مى دانند: حضرت عیسى، خضر، الیاس و ادریس(علیهم السلام). ۱ـ درباره زنده بودن حضرت عیسى؛ قرآن مى فرماید: «آنها هرگز مسیح را نکشتند و نه به دار آویختند؛ لیکن امر بر آنان مشتبه شد و کسانى که درباره او اختلاف کردند قطعا در مورد آن دچار شک شده اند و هیچ یک علمى بدان ندارند جز آن که از گمان پیروى مى کنند و یقینااو را نکشتند؛ بلکه خدا او را به سوى خود بالا برد و خدا توانا و حکیم است. و از اهل کتاب کسى نیست مگر آنکه پیش از مرگ او به او ایمان مى آورد»V}(نساء (۴)، آیات ۱۵۷ ـ ۱۵۹.){V.

J}برخى پیامبران زنده را چهارتن مى دانند: حضرت عیسى، خضر، الیاس و ادریس(علیهم السلام). 1ـ درباره زنده بودن حضرت عیسى؛ قرآن مى فرماید: «آنها هرگز مسیح را نکشتند و نه به دار آویختند؛ لیکن امر بر آنان مشتبه شد و کسانى که درباره او اختلاف کردند قطعا در مورد آن دچار شک شده اند و هیچ یک علمى بدان ندارند جز آن که از گمان پیروى مى کنند و یقینااو را نکشتند؛ بلکه خدا او را به سوى خود بالا برد و خدا توانا و حکیم است. و از اهل کتاب کسى نیست مگر آنکه پیش از مرگ او به او ایمان مى آورد»(نساء (4)، آیات 157 ـ 159.). قسمت اولیه این آیات دلالت بر بالا بردن حضرت به سوى آسمان دارد و قسمت اخیر ـطبق این تفسیر که ضمیر «موته» (قبل از مرگ) راجع به حضرت عیسى باشد دلالت بر زنده بودن آن حضرت مى کند. البته قسمت اخیر آیه، دو معنا شده است: یکم: قبل از مرگ اهل کتاب، پرده ها از جلوى چشمان آنان کنار مى رود و حقایق را مى بینند پس منکران حضرت عیسى به او ایمان مى آورند و مسیحیانى که او را خدا مى پنداشتند، به اشتباه خود پى مى برند. دوم: اهل کتاب به حضرت مسیح(ع) ایمان مى آورند و منکران او، نبوتش را قبول مى کنند و مسیحیان دست از ادعاى الوهیت مسیح و انکار پیامبر آخرالزمان برمى دارند و این ـ هنگامى است که مسیح، طبق روایات اسلامى در موقع ظهور حضرت مهدى برمى دارند از آسمانفرود مى آید و پشت سر حضرت مهدى نماز مى گزارد. یهود و نصارا نیز او را مى بینند و به حضرت مهدى(عج) ایمان مى آورند. روایاتى در علایم ظهور حضرت آمده که این موضوع را تأیید مى کنند. (بحارالانوار، ج 2، صص 181 و 191 و192) اهل سنت هم روایتى نقل کرده اند که معناى آن این است چگونه خواهید بود هنگامى که فرزند مریم در میان شما نازل گردد؛ در حالى که امام شما از خود شما است. (مسند احمد، صحیح بخارى و مسلم و سنن بیهقى؛ طبقنقل تفسیر نمونه، ج 4، ص 205) همچنین از برخى روایات ـکه در مجامع روایى شیعه و سنى آمده زنده بودن حضرت عیسى استفاده مى شود؛ از جمله امام باقر(ع) مى فرماید: در صاحب این امر (امام زمان) چهار سنت پیامبر هست... و اما سنتى که از عیسى دارد، این که گفته مى شود او مرده است در حالى کهنمرده و زنده است. (بحارالانوار، ج 14، ص 238) زنده بودن حضرت خضر، از روایات استفاده مى شود؛ گر چه پیامبر بودن ایشان مسلم نیست و محل خلاف است (همان، ج 51، ص 291) راجع به حضرت الیاس هم روایاتى وجود دارد که دلالت بر زنده بودن ایشان مى کند؛ گرچه مرحوم علامه طباطبایى این روایات را ضعیف دانسته است. (المیزان، ج 17، ص 16) و اما راجع به حضرت ادریس در تفسیر «مجمع البیان» در ذیل آیه واذکر فى الکتاب ادریس انه کان صدیقا نبیا و رفعناه مکانا علیا (مریم (19)، آیه 56 و 57)... بالا بردیم ادریس را به مکانى بلند» مى گوید: یعنى عالى و بلند مرتبه و گفته شده که بالا برده شد به آسمان چهارم. اما درباره اینکه «الیاس تلفیقى از ایلیا و جرجیس باشد» مستندى نیافتیم. البته مرحوم مجلسى دو روایت نقل کرده که در آن سخن از ایلیا آمده و بعد فرموده است: بعید نیست که ایلیا همان الیاس باشد، به جهت تشابه دو اسم و سرگذشت این دو. (بحارالانوار، ج 13، ص 400){J براساس آنچه در کتاب «ناسخ التواریخ» آمده ترتیب چهار پیامبر زمانی بر حسب تقدم زمانی عبارت است از: 1. حضرت ادریس (ع)، که ایشان 1695 سال پس از هبوط آدم (ع) به دنیا آمدند 2. حضرت خضر(ع) که ایشان 3458 سال پس از هبوط آدم (ع) به دنیا آمدند 3. حضرت الیاس (ع) که ایشان 4506 سال پس از هبوط آدم (ع) به دنیا آمدند 4. حضرت عیسی (ع) که ایشان 5585 سال پس از هبوط آدم (ع) به دنیا آمدند. (ناسخ التواریخ، ج 1، هبوط آدم) بنابراین در صورت زنده بودن پیامبران مذکور، مسن ترین آنها حضرت ادریس (ع) می باشد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه