لطفاً خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت زینب(س) را بیان کنید؟

تاریخ تولد حضرت زینب(س)حضرت زینب(س) دختر امام علی(ع)[1] و حضرت زهرا(س)[2] است.[3] تاریخ دقیق تولد حضرت زینب(س) مشخص نیست، اما آنچه که مسلم است، این است که ایشان در زمان حیات پیامبر(ص) به دنیا آمد و آن‌حضرت را درک کرده بود.[4] البته برخی از نویسندگان معاصر با توجه به قرائنی تولد ایشان را در سال پنجم هجرت دانسته و از برخی نقل می‌کنند که این تولد در روز پنج جمادی‌الاولی بود،[5] اما مستند قابل اتکایی برای این گزارش‌ها نیافتیم.لغویون در بیان معنای زینب گفته‌اند که به معنای درخت خوش‌منظر بوده یا مرّکب از دو کلمۀ «زین» و «اب» است که معنایش «زینت پدر» خواهد شد.[6]همسر و فرزندان حضرت زینب(س)حضرت زینب(س) با عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب ازدواج کرد و از ایشان دارای چند فرزند شد که در نام و تعداد فرزندان آن‌حضرت(س) اختلاف‌ نظرهایی وجود دارد.[7]توصیفات حضرت زینب(س)از آن‌جا که ایشان شایسته بهترین توصیفات بودند، توصیفات بسیاری برای حضرتشان بیان می‌شود، اما مسلّم نیست که تمامشان به عنوان یک لقب و در زمان حیاتشان مورد استفاده قرار می‌گرفت و شاید در مورد برخی از آنان نیز به صورت قطعی بتوان گفت که تنها در زمان‌های بسیار متأخر و با برداشتی آزاد از شخصیت آن به عنوان وصف آن‌حضرت اعلام شده است. [8]امام سجاد(ع) در مورد آن‌حضرت(س) فرمود: «عالمة غیر معلّمة‏»؛ «داناى نیاموخته‏» و «فهمة غیر مفهّمة»؛« فهمیده بى‏آموزگار».[9]2 . در برخی منابع از ایشان نیز مانند خواهرشان با کنیه «ام کلثوم» یاد می‌شود.[10]ابن عباس از ایشان با لقب «العقیلة» یاد می‌کند.[11]کعبة الرّزایا: قبله رنجها.نائبة الزهراء(س): جانشین و نماینده حضرت زهرا(س).نائبة الحسین(ع): جانشین امام حسین(ع).ملیکة الدنیا: ملکه جهان، شهبانوى گیتى.عقیلة النساء: خردمند بانوان.عدیلة الخامس من اهل الکساء: همتاى پنجمین نفر از اهل کساء.کفیلة السّجّاد(ع): سرپرست امام سجّاد(ع).ناموس رواق العظمة: ناموس حریم عظمت و کبریایى... [12]شخصیت حضرت زینب(س)این بانوی بزرگ از اقیانوس علمی مربیان نمونۀ بشریت بهره برده است و در متن رنج‎ها و مرارت‎ها، شخصیتی مستحکم و استوار و شکست ‎ناپذیر یافت که به برخی از جوانب آن در دیگر پاسخ‌های سایت پرداخته شده است.[13]حضور حضرت زینب(س) در کربلایکی از مهم‌ترین افتخارات حضرت زینب(س) در کربلا و در دفاع از امام حسین(ع) رقم خورده است و آن‌حضرت با اختیار خودشان این راه دشوار را انتخاب کرده و نقش تأثیرگذاری در حماسه عاشورا، بویژه بعد از شهادت سید الشهداء(ع) داشتند.[14]1. زمانی‌که ابن زیاد قصد کشتن امام سجاد(ع) را داشت، زینب(س) در برابر او ایستاد و گفت که اگر او را به شهادت برسانی، مرا نیز باید همراه او بکشی. در نتیجه ابن زیاد از شهادت امام(ع) منصرف شد.‏[15]ابن زیاد با زبانی کنایه‌آمیز به حضرت زینب(س) گفت: دیدید که خدا با خانواده‌تان چه کرد؟! خدا را شکر که افراد شما را نابود کرده و گفتار شما را باطل کرد. حضرت زینب(س) فرمود: خدا را شکر که ما را به وسیله پیامبر(ص) کرامت بخشید و ما را پاکیزه کرد».[16]3. حذلم بن ستیر می‌گوید: وقتی کاروان اهل‌بیت امام حسین(ع) را وارد کوفه کردند، زینب(س) را دیدیم که زنى با شرم و باحیا و سخنورتر از او نبود و گویا از زبان امام علی(ع) سخن مى‏گفت. آن‌حضرت(س) با دست خود به مردم اشاره فرمود که ساکت شوند. بلافاصله تمام مردم ساکت شدند و سپس آن‌حضرت(س) شروع به سخنرانی کرد: «اى کوفیان، اى دغل‌بازان و اى خودداران از یارى، اشکتان خشک، و ناله و فریادتان خاموش مباد. داستان شما مانند آن زنى است که رشته خود را پس از محکم بافتن می‌گشود، شما سوگندهاى خود را سبب مکر و خیانت میان خودتان قرار داده‏اید...».[17]4. وقتی اهل‌بیت امام حسین(ع) را به نزد یزید آورده و آن جنایت‌کار با چوب دستی خود بر لب و دندان آن‌حضرت(ع) زده و شعر می‌خواند، حضرت زینب(س) با سخنانی اعتراض‌آمیز که نشان از شجاعتشان بود، فرمود: ... ما در این مصیبت برای رضایت خدا صبر می‌کنیم، نه به جهت ترس و وحشت... و سپس خطاب به یزید گفت: اى پسر آنانی که پدربزرگم(پیامبر ص) اسیرشان کرده و سپس آزادشان فرمود(اشاره به فتح مکه که معاویه و ابوسفیان مورد بخشش حضرتشان قرار گرفتند).‏[18]5. در مجلس یزید فردى از اهل شام به یزید گفت: فاطمه(دختر امام حسین) را به من ببخش! زینب(س) بر آن مرد شامى فریاد زد و گفت: دروغ بافتى و پستى کردى، به خدا که این کار نه از تو و نه از یزید ساخته نیست! یزید به خشم آمده و گفت: من قدرت دارم و اگر بخواهم آن را انجام خواهم داد. زینب(س) فرمود: هرگز! به خدا سوگند که خداوند این(حق) را براى تو قرار نداده، مگر این‌که رسماً بخواهى از آئین و دین ما خارج شده و دین دیگرى اختیار کنى!... سرانجام یزید از بخشیدن دختر امام(ع) به مرد شامی منصرف شد.[19]روایات حضرت زینب(س)اگرچه به احتمال زیاد، ایشان یکی از راویان وقایع عاشورا بودند، و گرچه در سلسله برخی از روایات قرار دارند،[20]اما به هر حال، نام ایشان به عنوان یک راوی ثبت و ضبط نشده است.وفات حضرت زینب(س)مسلم است که حضرتشان بعد از اسارت به شهر مدینه بازگشتند، اما در منابع قابل استناد، گزارش معتبری در مورد بازگشت مجدد ایشان به شام و یا سفرشان به مصر وجود ندارد.(هر چند نمی‌توان آن‌را با قاطعیت نفی کرد).به هر حال، اکنون دو بارگاه برای حضرتشان در دمشق و قاهره وجود داشته و این احتمال نیز دور از ذهن نیست که حضرتشان در مدینه وفات و به خاک سپرده شده باشند.[21]زیارت‌نامه حضرت زینب(س)اگرچه در برخی نوشتارهای متأخر، زیارت‌نامه‌ای مشابه زیارت‌نامه‌ای که برای عبدالعظیم حسنی در شهر ری انشاء شده، برای حضرت زینب(ع) نیز نقل می‌شود،[22] اما با جست‌وجویی که داشتیم، زیارت‌نامه مأثوری برای حضرتشان(س) در منابع معتبر و قابل استناد نیافتیم. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه