تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
از آنجا که خداوند، حکیم است و به کار عبث و بیهوده امر نمیکند، قطعا عبادتهایی که ما را به انجام آنها امر نموده، دارای آثار و فوایدی است، و چون خداوند غنی بالذات است و به این عبادتهای ما نیازی ندارد، فواید این عبادتها، به غیر خدا(فرد عبادت کننده و دیگران) میرسد.این اثرات و فواید، با هدف و انگیزۀ ما از عبادت منافاتی ندارد؛ یعنی اگر چه یک انسان خودساخته فقط برای خداوند، عبادتی را انجام میدهد، ولی این هدف، با این مسئله که فایدهای هم نصیب خود عبادت کننده شود، منافاتی ندارد.هدف افراد از عبادت، به نوع فکر و سطح آگاهی و معرفت آنان بستگی دارد، و انبیای الاهی و ائمۀ معصومین(ع) که در اوج معرفت قرار دارند، دارای بالاترین هدف از عبادت پروردگار، که همان شکر از الطاف پروردگار و انجام عملی که سزاوار مقام ربوبی است، هستند و هر چه هدف بلندتر باشد، آثار عبادت که به عبادت کننده میرسد، بیشتر و بهتر خواهد بود.از دیدگاه دیگر، انسان موجودی است دو بعدی، با گرایشهای الاهی و نفسانی، و از این جهت دارای دو خود حقیقی و مجازی است. آنچه از نظر اسلام مذموم است، تلاش و کوشش در راه خود حیوانی و نفسانی(مجازی) است، اما تلاش و فعالیت در راه ارتقای خود واقعی، در حقیقت تلاش و کوشش در راه خدا و برای خدا است. اگر هدف انسان از عبادت، ارتقای بعد الاهی و تقرب به پروردگار باشد، در این صورت عبادتهای او کاملاً همجهت و همسو با عبادت "الله" میشود و از مسیر الاهی، ذرهای انحراف پیدا نمیکند. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.