دعا درمانی

« الا بذکرالله تطمئن القلوب؛ همانا با ذکر خدا دل ها آرام می گیرند.» در سال های اخیر مراکز تحقیقاتی مهمی در جهان تأسیس شده که دستور کار آنها بررسی ارتباط بین مذهب و سلامتی است و تاکنون صدها مطالعه در این زمینه انجام شده که نتایج همه این بررسی ها بر یک امر واحد اشاره می کند و آن این است که  «میزان  ابتلاء به بیماری ها و مرگ در افراد با ایمان کمتر از سایرین است و لذا این افراد سلامتی جسمی، روانی و اجتماعی و همچنین، طول عمر و رضایت بیشتری از زندگی دارند.» تحقیقات نشان می دهد؛ اصول مشترکی در دستورات مذهبی ادیان عمده جهان از جمله اسلام وجود دارد که از سلامتی پیروان آن ها محافظت می کند. این اصول مشترک ریشه در معنویت ادیان دارد. معنویت عبارت از اعتقاد به خداوند و یا قدرت برتر است. در طب معنوی تلاش می شود از طرق مختلفی قدرت دفاع بیمار و اعتماد به نفس او را افزوده و به کنار آمدن او با مشکلات و بیماریهای مزمن کمک نمایند. یکی از این عوامل دعا می باشد. همان ذکر الله. ذکر نام های خداوند که به معنی باخبر ساختن، خبر گرفتن و توجه کردن ارادی ذهن هوشیار و خود آگاه از آن چیزی که در ناخود آگاه آدمی وجود دارد باعث رفع ابهامات شده و آرامش و اطمینان جایگزین آن  ابهامات می گردد . دعا بر قراری ارتباط با کمال مطلق است، هر چند ممکن است این کمال مطلق نامهای مختلفی داشته باشد. دعا گفت و گویی دو طرفه میان خداوند و بنده اوست. دعا اعلام یک  نیاز به موجودی بی نیاز، قدرتمند و بخشنده است. دعا درمانی، از ماقبل تاریخ سابقه داشته و نوعی شفابخشی باستانی است که با متوجه کردن ذهن و قلب به سوی ذات پروردگار انجام می شود. باید دانست دعا درمانی یک روش جایگزین نیست بلکه مکمل سایر درمانهاست که اخیراً جزو اصلی ترین تحقیقات علمی قرارگرفته است. تحقیقات‌ نشان‌ می‌ دهد دعا خواندن‌ و ذکر گفتن‌ فشار خون‌ را پایین‌ می‌ آورد، ضربان‌ قلب‌ را آرام‌ می  کند و از بیماری های‌ مرتبط با سامانه‌ دفاعی‌ بدن‌ پیشگیری‌ می‌ کند. بیماری‌هایی‌ همچون‌ دیابت‌، بسیاری‌ از بیماریهای‌ پوست‌ و مو، برخی‌ از بیماری‌ های‌ کلیوی‌ و ریوی‌ و برخی‌ بیماری‌ های‌ عفونی‌ به‌ شدت‌ تحت‌ تاثیر سامانه‌ دفاعی‌ بدن‌ هستند که‌ دعا درمانی‌ از تعداد موارد و شدت‌ این‌ نوع‌ بیماری‌ ها در بدن‌ ما می‌ کاهد. ‌دعا حتی‌ می‌ تواند در جراحی‌ ها، به‌ بهبودی‌ زودتر بیماران‌ و کاهش‌ مقدار آنتی‌ بیوتیک‌ مورد نیاز پس‌ از عمل‌ منجر شود. همچنین‌ در پزشکی‌ مدرن‌ امروز در تحقیقات‌ متعدد ثابت‌ شده‌ است‌ دعا در درمان‌ بیماران‌ اعصاب‌ و روان‌ و همچنین‌ پیشگیری‌ از این‌ بیماری‌ ها که‌ در عصر حاضر شیوع‌ زیادی‌ یافته‌ است‌ تاثیر به‌ سزایی‌ دارد.  در قرآن کریم از زبان حضرت ابراهیم (ع)آمده « واذا مرضت فهو یشفین » هنگامی که بیمار شوم او است که مرا شفا می دهد. با اینکه بیماری نیز گاهی از ناحیه خداست ،اما برای رعایت ادب در سخن آن را به خود نسبت می دهد. در حقیقت شفا به دست خداست وتلاشهای دیگر برای معالجه ودرمان بیماریها ،جزءمقدمات واسباب کار هستند، بنابر این دعا کردن وطلب شفا از خدا وواسطه قرار دادن اولیاءالهی برای این کار ،مورد تأیید قرآن مجید است. اما علوم تجربی بُرد کوتاهی دارند واز درک همه حقایق عاجزند وتأثیر های ماورائی را نمی توانند رصد کنند. دعاهای وارد شده برای درمان امراض اگر سند معتبر داشته باشند که مشکلی نیست واگر مطمئن به سند او نباشیم می توانیم به نیت شفا بخوانیم زیرا اساس کار توجه به خداست واینکه او را همه کاره عالم بدانیم وشفا را از او بخواهیم ،این الفاظ هم ابزاری برای این مقصود هستند،لذا مشکلی پیش نمی آید. احادیث طبی که به وسیله آیات قرآن ودعا به درمان بیماریها می پردازد را می توان با توجه به شرائط اجابت دعا ومجرّب بودن دعا در درمان بسیاری از بیماریها، مورد توجه قرار داد وبه آنها عمل نمود.موارد فراوانی مشاهده ویا شنیده شده که به وسیله دعا افراد درمان شده اند وخبر شفادادن افراد در مجالس دینی ودر مشاهد مشرفه که به نحوی ازراه دعا وتوسل درمان شده اند،غیر قابل انکار است. برگرفته از سایت: www.shafaa.com .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه