لطفا در مورد آیه سوره مائده که می گوید دشمنترین مردم نسبت به مومنان یهود است توضیح دهید. چرا خداوند این همه به یهود اهمیت داده است و آنها را دشمن ترین دانسته است؟

در پاسخ به مطالبی توجه کنید : لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَداوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قالُوا إِنَّا نَصارى ذلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ (82) ترجمه:82- بطور مسلم یهود و مشرکان را دشمنترین مردم نسبت به مؤمنان خواهى یافت، ولی آنها را که مى گویند مسیحى هستیم نزدیکترین دوستان به مؤمنان مى یابى، این به خاطر آن است که در میان آنها افرادى دانشمند و تارک دنیا هستند و آنها (در برابر حق) تکبر نمى ورزند. اعجاز عددی در قرآن مجید1- بنی اسرائیل قومی لجوج و سرکش بوده اند که انبیای الهی را آزار و اذیت می کردند و بسیاری از پیامبران را به شهادت رساندند و علمای آنها بدعتهای فراوانی در دین خدا ایجاد کردند و بسیاری از مطالب کتاب آسمانی را به نفع خود تغییر داده و یا به غلط تفسیر کردند . البته اخلاق عمومی و قومی آنها چنین بوده و مسلما افراد صالح و بندگان مطیع خداوند نیز در بین آنها کم نبوده اند .تاریخ اسلام بخوبى گواه این حقیقت است، زیرا در بسیارى از صحنه هاى نبردهاى ضد اسلامى، یهود بطور مستقیم یا غیر مستقیم دخالت داشتند و از هر گونه کار شکنى و دشمنى خود دارى نمى کردند، افراد بسیار کمى از آنها به اسلام گرویدند، در حالى که در غزوات اسلامى، کمتر مسلمانان را مواجه با مسیحیان مى بینیم و نیز افراد زیادى از آنها را مشاهده مى کنیم که به صفوف مسلمین پیوستند.سپس قرآن دلیل این تفاوت روحیه و خط مشى اجتماعى را طى چند جمله بیان کرده، مى گوید: مسیحیان معاصر پیامبر ص امتیازاتى داشتند که در یهود نبود.نخست اینکه: در میان آنها جمعى دانشمند بودند که به اندازه دانشمندان دنیاپرست یهود در کتمان حقیقت کوشش نداشتند (ذلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ) «1» و نیز در میان آنها جمعى تاریک دنیا بودند که درست در نقطه مقابل حریصان یهود گام برمى داشتند، هر چند گرفتار انحرافاتى بودند ولى باز در سطحى بالاتر از یهود قرار داشتند (و رهبانا).بسیارى از آنها در برابر پذیرش حق خاضع بودند و تکبرى از خود نشان نمى دادند، در حالى که اکثریت یهود به خاطر اینکه خود را نژاد برتر مى دانستند، از قبول آئین اسلام که از نژاد یهود برنخاسته بود سر باز مى زدند (و انهم لا یستکبرون).به علاوه جمعى از آنان (همانند همراهان جعفر و جمعى از مسیحیان حبشه) هنگامى که آیات قرآن را مى شنیدند، اشک شوق از دیدگانشان بخاطر دست یافتن به حق سرازیر مى شد (وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ).و با صراحت و شهامت و بى نظرى صدا مى زدند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، ما را از گواهان حق و همراهان محمد ص و یاران او قرار ده (یَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِینَ).آنها بقدرى تحت تاثیر آیات تکان دهنده این کتاب آسمانى قرار مى گرفتند که مى گفتند: چگونه ممکن است ما به خداوند یگانه و حقایقى که از طرف او آمده است ایمان نیاوریم در حالى که انتظار داریم ما را در زمره جمعیت صالحان قرار دهد(وَ ما لَنا لا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ ما جاءَنا مِنَ الْحَقِّ وَ نَطْمَعُ أَنْ یُدْخِلَنا رَبُّنا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِینَ).البته همانطور که در بالا اشاره کردیم، این مقایسه بیشتر درباره یهود و مسیحیان معاصر پیامبر اسلام ص است، زیرا یهود با اینکه داراى کتاب آسمانى بودند، بخاطر دلبستگى بیش از اندازه به مادیات، در صف مشرکانى قرار گرفته بودند که از نظر مذهبى با آنها هیچ وجه اشتراکى نداشتند، در حالى که در ابتدا، یهودیان مبشران اسلام محسوب مى شدند و انحرافاتى همانند تثلیث و غلو مسیحیت را نداشتند، اما دنیا پرستى شدید آنها را به کلى از حق بیگانه کرد، در حالى که مسیحیان آن عصر چنین نبودند .تفسیر نمونه، ج 5، ص: 572- در مورد علت اهمیت دادن خداوند به بنی اسرائیل و یاد اوری مکرر سرگذشت و رفتار انها در قران کریم و فضیلت بخشیدن بنى اسراییل بر عالمین، باید گفت که مراد افضلیت به معناى دارابودن فضایل اخلاقى، اعتقادى، عبادى، جاه و منزلت، قرب به مقام ربوبى ومانند این ها نیست بلکه مراد اتمام حجت به ادله ى واضح و براهین متقن، معجزات باهره، نعمت های دنیوى (مال، ثروت، ریاست و سلطنت) و امثال این هاست.( طیب، اطیب البیان، ج 1، ص 23). طبق این احتمال نکته ى قابل توجه و بااهمیت ، این است که بایستى مسأله ى تفضل الهى در ارایه نعمت هاکه خود نوعى آزمون الهى به حساب مى آید و مسیله ى فضیلت نفسانى وشخصیتى را از هم جدا بکنیم زیرا این که تفضیل و به دنبال آن اظهار لعن ونفرین خداوند بر آن قوم(مائده، آیه 78) دلیل روشنى بر بدطینتى و زشتى کردار ایشان مى باشد. افزون بر آن، خداوند خود در آیه ى 18 از سوره ى مایده، درباره ى نفى فضیلت یهود، تاکید کرده، به آنان مى گوید: اى جماعت یهود اگر آن گونه که مى پندارید شما بر توده ى بشر ارجحیت دارید، پس چگونه خداوند شما را به کیفر و عذاب هاى دردناکى که به آن دچار گشتید، مبتلا کرد و به علت عصیانى که دارید، شما را پراکنده ساخت واز نظر بدکردارى، ضرب المثل عالم بشریت شدید. اوصافى که قرآن براى قوم یهود مى شمارد، عبارت است از: الف. ماده پرستى(آیه ى 96 بقره و آیه ى 160 و 161 نسا (ب. غرور یهود به برترى نژاد(آیه ى 18 مائده )ج. داشتن آرزوهاى دور و دراز(آیه ى 168 و 169 اعراف و آیه ى 122 و 133 نساء )د. بیدلى و ترسو بودن یهود(آیه ى 112 آل عمران)ه. جنایات یهود(آیه ى 70 مایده و آیه ى 23 آل عمران و آیه ى 10 بقره )و. تبهکاران زمینى(آیه ى 64 مائده)ر. جادوگرى و سحرانگیزى یهود (آیه ى 102 بقره)ز. زشت کردارى یهود(آیه ى 78 تا 80 مائده)چ. پیمان شکنى(آیه ى 12 و 13 مائده و آیه ى 154 نساء)خ. سرپیچى از شریعت الهى(آیه ى 59 و 60 مائده )ذ. پنهان کردن تعالیم خدا(آیه 159 بقره )ص. بى بهره بودن از هدایت الهى (آیه ى 5 جمعه)ض. قساوت و سنگدلى(آیه ى 76 بقره ). براى توضیح بیش تر ر. ک: 1. انتشارات سپاه پاسداران، جهان زیر سلطه ى صهیونیزم. 2. چهره یهود درقرآن، ترجمه ى سید مهدى آیت اللهى، سال 3. 55. سید محمد شیرازى، دنیابازیچه ى یهود، ترجمه ى محمدهادى مدرسى. به این سایت ما هم سر بزنید.ttp://quran.porsemani.ir .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه