امام علی(ع) بعد از وفات فاطمه(س) با چند زن ازدواج نمود و از آنها صاحب چند فرزند شد، که برخی از فرزندانش عبارت‌اند از: عثمان، ابوبکر، عمر که مادرشان به ترتیب: ام البنین بنت حزام بن خالد بن دارم، لیلی بنت مسعود الدارمیه، ام حبیبه بنت ربیعه هستند. سؤال این‌جا است که آیا هیچ پدری حاضر است فرزندانش را به نام سرسخت‌ترین دشمن خود نام‌گذاری کند؟ آن هم در صورتی که پدر علی بن ابی‌طالب(ع) باشد. پس چگونه علی اسم کسانی را بر فرزندانش می‌گذارد که شما می‌گویید آنها سرسخت‌ترین دشمن او بودند؟! و آیا انسان عاقلی اسم دشمنانش را بر دوستانش می‌گذارد؟!

با نگاهی به منابع تاریخی می‌بینیم که «ابو بکر بن علی» فرزند لیلی دختر مسعود ثقفی، «عمر بن علی» فرزند ام حبیب و «عثمان بن علی» فرزند ام البنین(س) از فرزندان امیرالمؤمنین علی(ع) بودند. در بررسی علت همنام بودن این فرزندان با خلفای سه‌گانۀ وقت می‌توان گفت:فرهنگ و ساختار فکری آن دوران به گونه‌ای بود که این همنامی به هیچ وجه مورد توجه و اهمیت نبود و مهر تأیید یا ردی را متوجه کسی نمی‌کرد. در واقع ذکر این نام‌ها اساساً تداعی‌گر یاد خلفا نبود، بلکه گذشت تاریخ نام این سه نفر را برجسته ساخت؛ اما در آن دوران این نام‌ها به گونه‌ای رواج داشت که نام‌گذاری علی(ع) یا فرد دیگری اسم فرزند خود را به ابو بکر، یادآور نام خلیفه‌ی اول نبود. وانگهی در بین اصحاب جلیل القدر پیامبر(ع) افراد دیگری نیز بودند که از این نام بهره می‌بردند، مثل عثمان بن مظعون و... .این اسامی در آن دوران و حتی به گواهی کتب تاریخی بعدها در طول دوران امامت سایر ائمه(ع) کاملاً رایج و مرسوم بود. و این نام‌ها (نزد شیعیان) قبیح و مذموم نبود. چنان‌که کتاب معجم الثقات بالغ بر شصت صفحه راویانی را که نام آنها عمر بوده آورده است و یا عثمان بن سعید یکی از چهار نایب خاص حضرت صاحب الزمان(ع) در دوران غیبت صغرا بود. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه