تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
یکی از افرادی که نامش در میان شهدای کربلا و یاران امام حسین(ع) جاودانه ماند، و مُهر شهادت وی در درگاه الهی ثبت شد[1] سیف(شبیب)[2] بن حارث(حرث)،[3] (ابی حارث)،[4] بن سریع،[5] جابری[6] است. وی از قبیلهی بنی فائش[7] و همدان[8] بود.در روز عاشورا سیف به همراه مالک بن عبد بن سریع، پسر عمو و برادر مادری خود گریهکنان نزد امام(ع) آمدند. امام(ع) علت گریه را از آنان پرسید. و فرمود امیدوارم تا یک ساعت دیگر چشم شما روشن شود. آنان گفتند خدا ما را فدایتان کند. به خدا بر خویشتن نمیگرییم، بر شما میگرییم که میبینیم دشمن شما را در میان گرفته و ما توان دفاع از شما را نداریم. امام(ع) فرمود: « برادرزادگان، در برابر این اندوهی که در مورد من دارید و در برابر این پشتیبانى که از من مىکنید، خداوند بهترین پاداش پرهیزکاران را به شما دهد».[9]در زیارت امام حسین(ع) در اول ماه رجب و نیمهی ماه شعبان و نیز در زیارت ناحیه بر این شهید درود فرستاده شد، با این تفاوت که در زیارت اول از او با نام سیف بن حارث یاد شد،[10] اما در زیارت اخیر نام او شبیب بن حارث اعلام شده است[11] که با توجه به شباهت نوشتاری دو نام «سیف» و «شبیب» بویژه در متون کهن بدون نقطه، این احتمال وجود دارد که اشتباه نساخ باعث این تفاوت در نام شده باشد. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.