تخمین زمان مطالعه: 3 دقیقه
طالب بن ابی طالب برادر بزرگ امام علی(ع) و بزرگترین فرزند ابوطالب بود.[1] به دلیل نام او بود که پدرش به ابوطالب معروف شد.[2] مادر طالب مانند مادر امیرالمؤمنین(ع)، فاطمه بنت اسد بود.[3] بین وی و برادرش، عقیل ده سال فاصله سنی وجود داشت.[4] از این رو او را باید تقریباً هم سن و سال پیامبر اکرم(ص) دانست.در یکی از سالیان خشکسالی، پیامبر اکرم(ص) به بستگانش پیشنهاد داد تا به کمک ابوطالب که فردی عیالوار بود، بروند و هرکدامشان پشتیبانی مالی یکی از فرزندان او را بر عهده گیرند. در این میان وظیفه پشتیبانی از طالب به عباس عموی پیامبر رسید.[5] طالب تا هنگام وقوع جنگ بدر در کنار عباس زندگی میکرد.[6] وی به دلیل ضعف دارای فرزند نشد[7] و نسلی از او باقی نماند.[8]برخی از گزارشهای تاریخی حاکی از آن است که طالب اسلام آورده بود. امام صادق(ع) فرمود: «طالب اسلام آورده بود»،[9] به هرحال او از مکه به مدینه هجرت نکرد.[10]همچنین وی اشعاری سروده است که حکایت از مسلمان بودن و یا لااقل اعتقاد به پیامبر بودن حضرت محمد(ص) دارد:«و خیر بنى هاشم احمد رسول اللّه على فتره»؛[11]بهترین خاندان هاشم، احمد است. او فرستاده خداوند است که پس از گذشت مدتى دراز از آمدن پیامبران، به رسالت برانگیخته شده است.سرودههای دیگری از وی نقل شده است که بیانگر مسلمان بود او است: «و قد حلّ مجد بنی هاشم فکان النعامه و الزهرهو محض بنی هاشم أحمد رسول الملیک على فترهعظیم المکارم نور البلاد حری الفؤاد صدى الزبرهکریم المشاهد سمح البنان اذا ضنّ ذو الجود و القدرهعفیف تقی نقی الردا طهر السراویل و الازرهجواد رفیع على المعتقین و زین الاقارب و الاسرهو اشوس کاللیث لم ینهه لدى الحرب زجره ذى الزجرهو کم من صریع له قد ثوى طویل التأوّه و الزفره».[12]البته طبق گزارشهای تاریخی در جنگ بدر، افرادی مانند طالب علیرغم تمایل باطنیشان و به اجبار قریش برای جنگ با پیامبر(ص) از مکه بیرون آمدند. از همین رو بود که حضرتشان فرمود: «جماعتى از بنیهاشم، با اجبار قریش از مکه بیرون آمدند، وقتی به آنها دست یافتید، آنها را نکشید».[13]او هنگامی که همراه مشرکان عازم مدینه بود، این اشعار را سرود:یا رب إما خرجوا بطالب فی مقنب من هذه المقانبفلیکن المطلوب غیر الطالب و الرجل المغلوب غیر الغالب[14]خدایا! اگر آنان با اصرار طالب را در یکی از این گروه سوارکاران آوردند، کاری کن که (در میدان نبرد) به دنبال او بیایند و او به دنبال کسی نرود و شکست بخورد و پیروز نشود!در ضمن گزارش شده است که وی (در مسیر حرکت به مدینه) ناگهان ناپدید شد و اسب خود را به اجبار به سمت دریا راند و او را غرق کرد(شاید تا بهانهای برای خودداری از ادامه همراهی داشته باشد).[15]بر اساس گزارشی دیگر، طالب بر اثر مشاجره لفظى با قریش که میگفتند: «به خدا قسم که میدانیم دلهایتان با محمّد است»، از حضور در جنگ بدر منصرف شد.[16]در بارهی سرنوشت طالب بعد از خروج از صف مشرکان میان مورّخان اختلاف است: برخی گفتهاند وی به مکه برگشت[17] و بعد از مدت کمی از دنیا رفت.[18] برخی معتقدند وی به مقصد یمن و یا شام حرکت کرد و در مسیر راه بدرود حیات گفت.[19] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.