تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
شرح حدیث:«معروف» در این حدیث به معنای نیکی و احسان است. در روایات است که یکی از درهای بهشت «باب المعروف» نام دارد که اهل احسان و نیکوکاری از آن به بهشت وارد می شوند. وقتی نیکی انجام می گیرد، دو نفر از آن برخوردار می شوند:یکی نیازمندانی که مورد احسان قرار می گیرند. دیگری احسان کنندگانی که از دارایی شان به نیازمندان می بخشند و برای خود، نام نیک و اجر بی حساب و پاداش اخروی ذخیره می سازند. چه کسی به این نیکی نیازمندتر است؟ نیکوکار، یا نیازمند؟امام در این حدیث، به نتایج دنیوی و اخروی احسان که به شخص نیکوکار بر می گردد، اشاره دارد. پس آن که به نیازمندان کمک می کند، نباید انتظار تشکّر دیگران را داشته باشد، زیرا در واقع به خودش نیکی کرده است. این مضمون در آیه «إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ »(2) نیز آمده است؛ یعنی «اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی کرده اید». دنیا، دنیای کنش و واکنش است؛ یعنی هم خوبیها به خود انسان برمی گردد، هم بدیها. فرصتها را از دست ندهیم. پی نوشت: 1. بحارالأنوار، ج 75، ص 792. اسراء(17)آیه 7. منبع: حکمت های تقوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام جواد علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1391) .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.