آيا اعتقاد به موعود و منجی اختصاص به مسلمانان دارد؟

عقيده به ظهور يک رهايی بخش بزرگ و برچيده شدن بساط ظلم و ستم از ميان انسانها، و حكومت حق و عدالت منحصر به اسلام نيست؛ بلكه يک اعتقاد اساسی در همه ادیان وحیانی و بلکه تقریبا اعتقادی عمومي و جهاني است كه چهره‎هاي مختلف آن در عقايد اقوام گوناگون ديده مي‎شود، و همه روشنگر اين حقيقت است كه اين اعتقاد كهن ريشه‎ای در فطرت و نهاد انساني؛ و در دعوت همه پيامبران، داشته است. در كتاب «ديباچه‎اي بر رهبري» ضمن بيان وجود انتظار ظهور يك منجي بزرگ در ميان اقوام مختلف از «برنارد باربر» جامعه شناس آمريكايي در رساله «نهضت منجي گری» وجود چنين اعتقادی را، حتّي در ميان سرخ‎پوستان آمريكایی نقل كرده مي‎گويد: «در ميان قبائل سرخ پوست آمريكایی... اين عقيده شايع است كه روزی گرد سرخ پوستان ظهور خواهد كرد و آنها را به بهشت زمين رهنمون خواهد شد...» تنها تا پيش از سال 1890 بالغ بر بيست نوع از اين نهضت‎ها در تاريخ آمريكا ضبط شده است. در بحثي از كتاب «علائم الظّهور» تصريح شده كه آثار اين عقيده را در ميان اهالي اسكانديناوي و بوميان مكزيک و نظاير آنها نيز مي‎توان يافت. از مجموع آنچه گفتيم نتيجه مي‎گيريم كه اين انتظار انتظاری است همه‎گير و گسترده و در سطح جهانی، و سرانجام شاهدي است بر فطری بودن اين اعتقاد. منبع: حكومت جهانی حضرت مهدی (عج)، حضرت آيت الله مكارم شيرازی .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه