كيفيت وجود روح در عالم برزخ چگونه است؟

درمورد زندگى برزخى تصويرهاى مختلفى ذكر شده است كه روشن ترين آنها آن است كه: روح انسان بعد از پايان زندگى اين جهان، در اجساد لطيفى قرار مى گيرد كه از بسيارى از عوارضِ اين ماده كثيف بر كنار است، و چون از هر نظر شبيه اين جسم است، به آن «قالب مثالى» يا «بدن مثالى» مى گويند كه نه، به كلى مجرد است، و نه مادى محض، بلكه داراى يك نوع «تجرد برزخى» است. بعضى از محققان آن را تشبيه به وضع روح در حالت خواب كرده اند كه: در آن حال، ممكن است با مشاهده نعمت هائى به راستى لذت ببرد و يا بر اثر ديدن مناظر هولناك معذب و متألم شود آنچنان كه گاه واكنش آن در همين بدن نيز ظاهر مى شود، و به هنگام ديدن خواب هاى هولناك، فرياد مى كشد، نعره مى زند، پيچ و تاب مى خورد، بدن او غرق عرق مى شود.حتى بعضى معتقدند: در حال خواب، به راستى روح با قالب مثالى فعاليت مى كند، و حتى بالاتر از آن معتقدند: روح قوى در حال بيدارى نيز مى تواند همان تجرد برزخى را پيدا كند، يعنى از جسم جدا شده و با همين قالب مثالى به ميل خود، و يا از طريق خواب هاى مغناطيسى در جهان سير كند و از مسائلى با خبر گردد. بلكه بعضى تصريح مى كنند: قالب مثالى در باطن بدن هر انسانى هست، منتها به هنگام مرگ و آغاز زندگى برزخى، جدا مى شود و گاه در همين زندگى مادى دنيا نيز امكان جدائى ـ چنان كه گفتيم ـ براى او حاصل مى شود. حال اگر تمام اين مشخصات را براى قالب مثالى نپذيريم، اصل مطلب را نمى توان انكار كرد چرا كه در روايات بسيارى به آن اشاره شده و از نظر دليل عقل نيز هيچگونه مانعى ندارد.(1)پي نوشت:1. تفسير نمونه، ج 14، ص 345منبع:سایت انوار طاها .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه