آيا اين اهانت به حضرت علي عليه السلام نيست كه بگوئيم زماني كه بين در و ديوار سينه و پهلوي حضرت فاطمه(س) شكسته مي‌شد در خانه حاضر بوده است و نتوانسته از آن حضرت محافظت كند؟

اين كه حضرت امير(ع) در خانه بوده و به حضرت فاطمه زهرا(س) اهانت شده باشد، هيچگونه وهني براي حضرت امير(ع) ندارد. بهتر است جواب خود حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام را در اين باب بياوريم، معاويه طي نامه‌اي به حضرت امير(ع) طعن زده و نوشته كه: تو را براي بيعت(با ابوبكر) چون شتري مهار كرده مي‌راندند تا بيعت كني.امام(ع) در جواب نوشت: به خدا سوگند خواستي نكوهش كني، ستودي و خواستي رسوا سازي، خود را رسوا نمودي. مسلمان را چه نقصان كه مظلوم باشد و در دين خود بي‌گمان؟ يقينش استوار و از دو دلي به كنار؟[1]با توجه به بيان مولا اميرالمؤمنين عليه السلام ايذاء و آزار حضرت زهرا(س) وقتي كه آن را به خاطر حفظ مصلحت اسلام نوپا و مسلمين تحمل كرده است و به اين جهت مظلوم واقع شده است، بر آن حضرت عار و ننگ و وهن نيست بلكه افتخاري ستودني و مجاهده‌اي توصيف ناشدني است.پی نوشت:[1] نهج البلاغه، نامه 28منبع: پايگاه حوزه34543454 .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه