اعمالى که موجب مى شود تا نمازمان مورد پذیرش درگاه الهى واقع نشود چه چیزهایى مى باشد؟

برخى کسانى که در احادیث تصریح شده که نمازشان مورد قبول خداوند واقع نمى شود به شرح ذیل مى باشند ؟ کسانى که نسبت به نمازاستخفاف و بى اعتنایى مى کنند . . 1 کسانى که خیانت در معامله مى کنند . . 2 کسانى که پروایى از ارتکاب گناه جنسى ندارند بگونه اى که اگر زنى خود را به آنها عرضه کند او را اجابت مى کنند . . 3 پیشواى جائر . . 4 مردى که امامت نماز جماعتى را به عهده مى گیرد که جماعت از امامت او کراهت دارد . . 5 بنده اى که بدون ضرورت از مولایش فرار کند . . 6 زنى که بدون اجازه شوهرش از خانه بیرون رود . . 7 زنى که شوهرش به خاطر حقى از وى خشمگین باشد مگر آنکه از او راضى شود . . 8 زنى که براى غیر شوهر خودش را خوش بو نماید . . 9 هر کس که غیبت مرد یا زن مسلمانى را کند ، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد . . 10 کسى که به پدر و مادر نگاه تند و خشم آلود کند . . 11 کسى که لقمه حرام بخورد ، تا چهل شب نماز او قبول نمى شود . . 12 نماز آدم شرابخوار تا چهل روز پذیرفته نیست . . 13 کسى که اهل چشم چرانى مى باشد . . 14 مردانى که زنانشان را آزار دهند و زنانى که شوهرانشان را آزار مى دهند . . 15 کسى که در حال خوددارى از بول و با باد معده نماز بخواند . . 16 هر کسى که مانع دادن زکات شود . . 17 رباخوار . . 18 کسى که عاق والدین شده است . . 19 در پایان ذکر این نکته نیز ضرورى مى باشد که برخى با مشاهده روایات عدم قبولى نماز با خود چنین تصور مى نمایند که چون مثلا غیبت کرده و نمازشان قبول نمى باشد دیگر نیازى به خواندن نماز نیست و حال آنکه این واجب الهى در هیچ حالتى از فرد ساقط نمى شود و با وجود این که بداند نماز او مورد قبول خداوند نیست بر او واجب است نماز خود را بخواند تا در قیامت به دلیل ترک نماز مورد بازخواست الهى قرار نگیرد . ارتباط قبولى نماز با قبولى اعمال طبق حدیث امام باقر ( علیه السلام ) اول چیزى که در قیامت محاسبه شود نماز است و اگر قبول شود بقیه کارها هم قبول مى شوند . 20 . سوال من این است که چرا یک مسلمان با نماز اعمال خوبش پذیرفته مى شود ولى یک مسلمان بى نماز اعمالش مورد پذیرش نیست ؟ پاسخ اول : نماز مقبول ، شرایطى دارد از جمله شرایط ولایى ، اقتصادى اجتماعى ، خانوادگى و . . . که همگى بیانگر آن است که این عمل عبادى به عنوان ستون دین با تمام زندگى انسان و اعمال عبادى دیگر او مرتبط است یعنى ، شاخصى است که مى توان مطلوب بودن و الهى بودن یک زندگى را با آن سنجید . به عنوان نمونه یکى از شرایط قبولى نماز کسب درآمد از راه حلال و پرداخت زکات مى باشد و این که انسان از راه خیانت در معامله درآمدى را کسب نکرده باشد حال اگر کسى که براى قبولى نمازش - به عنوان ستون دین - این شرایط را رعایت نکرده به گونه اى که از سوى خداوند مورد قبول واقع نشده به طور مسلم براى دیگر اعمال عبادیش مانند حج نیز این شرایط را رعایت ننموده و معلوم مى شود که دیگر اعمال نیز قابلیت پذیرش را نخواهد داشت . از همین جا درمى یابیم که نماز معیارى است که قبولى اعمال دیگر را نیز مى توان با آن سنجید . پس اگر نماز قبول باشد ، کارهاى خوب دیگر نیز قبول است و اگر مردود باشد ، چنان بر مى آید که اشکال ریشه اى در اعمال وجود دارد و نمى تواند مورد قبول خداوند قرار گیرد . پاسخ دوم : این روایت بیانگر آن است که نماز از جایگاهى ویژه برخوردار است ودر روز قیامت اول به نماز نگاه میشود اگر پذیرفته شود یعنى با شرایط آن از جمله اعتقاد به ولایت و دیگر چیزهایى که در آن شرط است انجام شده باشد ما بقى اعمال نیز به مانند آن است ونیاز به دقت در آن نیست چون آن اعمال هم به مانند نماز عمل عبادى است واگر نماز که راس اعمال عبادى است مشکل اساسى داشته باشد قطعا دیگر اعمال نیز دچار مشکل است و به عنوان یک عمل عبادى به حساب نمى آید . مثلا اگر کسى از روى عناد ولایت و محبت على ( علیه السلام ) و اهل بیت ان حضرت را منکر شود بنا به آنچه در روایات آمده نمازش مورد قبول نخواهد بود چون یک حقیقت مسلم اسلام را انکار کرده و شرط قبولى نماز را ندارد چنین شخصى سایر اعمال او نیز همانند نماز مورد قبول نیست چون نزد خداوند خیر محسوب نمیشود و در حقیقت عمل او شر محض است کما این که در روایات اهل بیت ( علیهم السلام ) اعمال نیک ناصب و دشمن اهل بیت ( علیهم السلام ) با اعمال قبیح او هیچ فرقى گذاشته نشده است . حضرت صادق ( علیه السلام ) مى فرماید : « إِنَّ النَّاصِبَ لَنَا أَهْلَ الْبَیتِ لَا یبَالِى صَامَ أَمْ صَلَّى زَنَى أَمْ سَرَقَ إِنَّهُ فِى النَّارِ إِنَّهُ فِى النَّار » . 21 ( دشمن و ناصب اهل - بیت فرقى ندارد روزه بدارد یا نماز بخواند زنا کند یا دزدى نماید او در آتش است او در آتش است . » ( 1 ) الکافى ، ج 3 ، ص . 269 ( 2 ) بحارالأنوار ، ج 14 ، ص . 42 ( 3 ) همان . ( 4 ) بحارالأنوار ، ج 100 ، ص . 243 ( 5 ) همان . ( 6 ) همان . ( 7 ) همان . ( 8 ) الکافى ، ج 5 ، ص . 507 ( 9 ) همان . ( 10 ) بحارالأنوار ، ج 72 ، ص . 258 ( 11 ) الکافى ، ج 2 ، ص . 349 ( 12 ) بحارالأنوار ، ج 63 ، ص . 314 ( 13 ) الکافى ، ج 6 ، ص . 400 ( 14 ) بحارالأنوار ، ج 14 ، ص . 42 ( 15 ) وسائل الشیعه ، ج 20 ، ص . 163 ( 16 ) تهذیب الأحکام ، ج 2 ، ص . 333 ( 17 ) بحارالأنوار ، ج 93 ، ص . 29 ( 18 ) مستدرک الوسائل ، ج 13 ، ص . 332 ( 19 ) همان . ( 20 ) همانگونه که در سوال آمده امام باقر ( علیه السلام ) فرموده اند : » إِنَّ أَوَّلَ مَا یُحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلَاهُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاهَا » » نخستین چیزى که بنده را براى آن مورد حساب قرار مى دهند نماز است ، اگر پذیرفته شد اعمال دیگرش نیز پذیرفته مى شود واگر پذیرفته نشد اعمال دیگرش نیز پذیرفته نمى شود » ( الکافى ، ج 3 ، ص 268 ، باب من حافظ على صلاته أو ضیعها . . . . ) ( 21 ) بحارالأنوار ، ج 27 ، ص . 235 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه