با سلام و عرض ارادت خدمت شما پرسشگر گرامی؛ از اینکه با این مرکز در ارتباط هستید، خرسندیم و امیداواریم این ارتباط تداوم داشته باشد.

با سلام و عرض ارادت خدمت شما پرسشگر گرامی؛ از اینکه با این مرکز در ارتباط هستید، خرسندیم و امیداواریم این ارتباط تداوم داشته باشد. مطمئنا شما خوب مى دانید که ازدواج بزرگ ترین و مهم ترین حادثه زندگى انسان است و دختران و پسران میوه هاى باغ زندگى انسان هایند و دست آفرینش نوعى جاذبه و کشش درونى در آن ها به ودیعت نهاده است . اضطراب و ناآرامى آنان در این سنین از طریق ازدواج به سکونت و آرامش تبدیل مى گردد و قرآن که راز آفریدن همسر را (لتسکنوا الیها) مى داند، بدین نکته اشاره دارد. البته ازدواج و زندگى مشترک وقتى ثمر بخش، سودمند و ماندگار است که روحیه ها و طرز تفکر دو طرف، همسو و نزدیک باشد، در غیر این صورت، ریسمان وحدت و یگانگى به ضعف و سستى مى گراید و سرانجام گسسته مى شود. در زندگى خود شاهد پدیده هاى تلخ و درد آورى هستیم که دختران و پسران و خانواده هاشان را مى آزارد و کاخ زندگى مشترک زوجین را فرو مى پاشد. بى تردید محاسبات غلط، احساسات زودگذر، خیالات و توهمات بى اساس، عامل اصلى تحقق این پدیده ها به شمار مى آید. بنابراین، اگر در گزینش همسر اصول صحیح رعایت شود، بخش عظیمى از ناگوارى ها و نابسامانى ها و مشکلات از میان مى رود و زندگى جوانان پربارتر و زیباتر مى شود. با توجه به نقش حیاتی ازدواج در زندگی و اهمیت آن در خوشبختی و سعادت فرد، جوانان با حساسیت ویژه ای به آن نگاه می کنند و تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا در این انتخاب مهم دچار خطا نشوند. آنان تمایل دارند، به تنهایی درباره این انتخاب بزرگ تصمیم بگیرند و تمام مسئولیت آن را بر عهده بگیرند؛ از سوی دیگر والدین، فرزندان خود را به اندازه کافی عاقل و بالغ نمی یابند تا در این انتخاب به آنان اعتماد کنند و به همین دلیل خواستار دخالت در ازدواج فرزندان خود هستند. در چنین موقعیتی اختلاف بالا می گیرد و احیانا بگو مگوهایی بین والدین و فرزندان رخ می دهد. به نظر شما حق با کدام است؟ والدین یا فرزندان؟ راه حل رفع این اختلاف نظر چیست؟ برای اختلاف نظری که بین فرزندان و والدین در زمینه ازدواج رخ می دهد می توان سه وضعیت تصور کرد : والدین بدون در نظر گرفتن دیدگاه فرزندان در زمینه ازدواج آنان تصمیم گیری کنند؛ فرزندان در انتخاب همسر آینده خود آزادانه عمل کنند و به نظرات والدین خود توجهی نکنند. به نظر می رسد هیچکدام از این دو راه، نمی تواند مورد قبول باشد، چراکه جوانان به دلیل بی تجربگی خود نیازمند تجربه والدین خود هستند و از طرفی والدین نیز باید در امر انتخاب همسر سلیقه، ملاک ها و نظر فرزند خود را نیز مد نظر بگیرند، بنابراین برای انتخاب همسر راه سومی وجود دارد و آن اینکه والدین و فرزندان با همفکری برای انتخاب همسر به نتیجه واحدی برسند. پرسشگر گرامی طبق مطالب بالا روشن شد که نباید انتظار داشته باشید که فرزند شما به صورت صد درصد در امر انتخاب همسر با شما همسو باشد و به نظر شما به صورت کامل عمل کند، بلکه باید نظرات او را محترم بشمارید و در کنار او مانند مشاوری دلسوز اقدام کنید؛ یعنی اینکه به جای امر و نهی او در انتخاب همسر و اینکه با فلانی ازدواج کن و با فلانی ازدواج نکن، باید مانند آئینه، نتیجه تصمیم گیری های فرزندتان را به او بازخورد دهید و او را از عواقب و تاثیرات انتخابش آگاه کنید. شما نباید به جای او تصمیم بگرید، بلکه باید شرایط را به گونه ای آماده کنید تا او بتواند به راحتی و با شناخت صحیح گزینه مناسب برای ازدواج را انتخاب کند. در ادامه با ذکر نکاتی به بررسی سوال شما می پردازیم : 1. در گام اول لازم است درباره علل رفتارش در شب خواستگاری صمیمانه با او سخن بگوئید، تکرار می کنم صمیمانه. در طول مدتی که با او سخن می گوئید از موضع بالا صحبت نکنید. با او به عنوان یک پدر حرف نزنید، بلکه خود را دوست او فرض کنید و از این موضع با او سخن بگوئید، به صورتی که احساس کند با بهترین دوستان خود در حال صحبت کردن است. 2. چنانچه فرزندتان برای تصمیم خود دلایل قانع کننده ای داشت، برای تصمیم او ارزش قائل شوید و تصمیم او درباره شریک زندگیش را قبول کنید، اما چنانچه احساس می کنید که او برای تصمیم خود دلائل قانع کننده ندارد، او را از آسیب های احتمالی تصمیم خود آگاه کنید و با رفتار و گفتار خود به او اطمینان دهید که به غیر از خوشبختی او آرزویی ندارید. 3. چنانچه نظر شما با او متفاوت است سعی کنید برای نظر خود دلایل قانع کننده ای داشته باشید و به صورت کامل او را از این دلایل آگاه کنید. 4. از افرادی که دارای نفوذ در او می باشند (خاصه مادرش) بخواهید شما را در تغییر دادن نگرش و تصمیم فرزندتان یاری دهند. (البته در صورتی که این ازدواج برای او آسیب زا باشد). 5. سعی کنید با روحیات او به صورت کامل آشنا شوید و بر اساس آن رفتار کنید. 6. هیچ گاه او را برای انتخاب همسر آینده خود تحت فشار قرار ندهید، چرا که انتخاب همسر از روی اجبار می تواند آسیب های غیر قابل جبرانی داشته باشد. 7. به نظر شما به چه دلیلی دخترتان بر خلاف نظر شما عمل کرد، علل آن را بشناسید و سعی کنید این علل را از بین ببرید. 8. اختلاف های بین شما و فرزندتان نباید منجر به ضربه زدن به رابطه پدر- فرزندی شما شود، پس در عین حالی که او را از اشتباه خود(بر فرض که نظر او اشتباه باشد) آگاه می کنید، با او رفتار مهربانانه داشته باشید و با او با مهر و محبت پدری رفتار کنید. به هیچ عنوان نباید اشتباهات او موجب از بین رفتن یا کم رنگ کردن رابطه شما با فرزندتان شود. 9. از توهین،تمسخر، تحقیر و ناسزا گفتن به او به شدت پرهیز کنید، چراکه نتیجه عکس می گیرید. موفق باشید. باز هم با ما سخن بگویید. نویسنده : محمدصادق آقاجانی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه