اعمال ماه شعبان اعمال این ماه دو قسم است؛ یک قسم مشترک بین همه روزها و شب هاى ماه است و قسم دوم اختصاص به روزهاى معینى از ماه دارد. اعمال مشترکِ شب ها و روزهاى ماه شعبان

اعمال ماه شعبان اعمال این ماه دو قسم است؛ یک قسم مشترک بین همه روزها و شب هاى ماه است و قسم دوم اختصاص به روزهاى معینى از ماه دارد. اعمال مشترکِ شب ها و روزهاى ماه شعبان - روزه داشتن. روزه گرفتن هر اندازه ممکن باشد، در این ماه مطلوب است. در روایات، از روزه این ماه به «کفّاره گناهان بزرگ» تعبیر شده است. (1) - استغفار هر روز، هفتاد مرتبه: «اَسْتَغْفِرُاللَّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» گفته شود. (2) -. صدقه دادن از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که خداوند، صدقه این ماه را پرورش مى دهد و در روز قیامت، آن صدقه به اندازه کوه اُحُد دیده مى شود. (3) - معاشرت نیکو با مردم (4) - امر به معروف و نهى از منکر (5) 6 هزار بار گفتن ذکر«لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَلا نَعْبُدُ اِلاَّ اِیَّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ». (6) - خواندن مناجات شعبانیه در هر روز (7) - صلوات فرستادن بر پیامبر (ص) و اهل بیت آن حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود: در ماه شعبان بر پیامبر و اهل بیت او زیاد صلوات بفرستید. -دعاى صلوات (8) این دعا از امام سجاد (ع) روایت شده است و در هنگام زوال ظهر هر روز خوانده شود. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَمَوْضِعِ الرِّسالَةِ وَمُخْتَلَفِ الْمَلائِکَةِ وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ وَاَهْلِ بَیْتِ الْوَحْىِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْکِ الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَها وَیَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصینِ وَغِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکینِ وَ مَلْجَأِ الْهارِبینَ وَعِصْمَةِ الْمُعْتَصِمینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلوةً کَثیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضاً وَلِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَدآءً وَقَضآءً بِحَوْلٍ مِنْکَ وَقُوَّةٍ یا رَبَّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبینَ الْأَبْرارِ الْأَخْیارِ الَّذینَ اَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَفَرَضْتَ طاعَتَهُمْ وَوِلایَتَهُمْ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاعْمُرْ قَلْبى بِطاعَتِکَ وَلا تُخْزِنى بِمَعْصِیَتِکَ وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَنَشَرْتَ عَلَىَّ مِنْ عَدْلِکَ وَاَحْیَیْتَنى تَحْتَ ظِلِّکَ وَهذا شَهْرُ نَبِیِّکَ سَیِّدِ رُسُلِکَ شَعْبانُ الَّذى حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ الَّذى کانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَالِه وَسَلَّمَ یَدْاَبُ فى صِیامِهِ وَقِیامِهِ فى لَیالیهِ وَاَیَّامِهِ بُخُوعاً لَکَ فى اِکْرامِهِ وَاِعْظامِهِ اِلى مَحَلِّ حِمامِهِ اَللّهُمَّ فَاَعِنَّا عَلَى الْأِسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ وَنَیْلِ الشَّفاعَةِ لَدَیْهِ اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَیْکَ مَهیَعاً وَاجْعَلْنى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّى اَلْقاکَ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنّى راضِیاً وَ عَنْ ذُنُوبى غاضِیاً قَدْ اَوْجَبْتَ لى مِنْکَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ وَاَنْزَلْتَنى دارَ الْقَرارِ وَمَحَلَّ الْأَخْیارِ بار خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، شجره نبوّت و موضع رسالت و محل رفت و آمد فرشتگان و معدن دانش و اهل بیت وحى. خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، کشتى روان در گرداب هاى بى پایان که در امان است هر که سوار آن است، و غرقه گردد هر که آن را وانهد. هر که بر آنها پیش افتد، از دین جَسته باشد و هر که از آنها پَس افتد، نابود است و همراه آنها به حقّ رسد. بار خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، پناهگاه محکم و دادرس بیچارگان، پناه گریختگان و نگهدار وابستگان. بار خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، رحمت بسیار که براى آنها رضایتبخش باشد و حقّ محمّد و آل محمّد را ادا بُوَد، به حول تو و قوّت تو اى پروردگار عالمیان. خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد و پاکان و خوش کرداران و نیکان آنان که واجب کرده اى حقوق آنها را، و فرض کرده اى طاعت و دوستى ایشان را. خدایا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، و آباد کن دلم را به طاعت خود، و رسوا مکن به معصیت خود، و روزى کن مرا همدردى با کسى که تنگ گرفته اى بر او از روزى، براى آن که بر من، وسعت رزق دادى از فضل خود، و منتشر کردى بر من از عدلت، و زنده کردى مرا در زیر سایه ات؛ و این ماه پیغمبر تو و سیّد رسولان است و این، شعبانى است که آکندى آن را به رحمت و رضوان خود که شیوه رسول خدا بود - که درود خدا بر او و آلش باد - که آن را روزه مى داشت و شب زنده دارى مى کرد براى تواضع به تو در اکرام و گرامى داشت آن، و به همین حال بود تا هنگام مرگش. بار خدایا! ما را یارى کن در پیروى روشش در این ماه و رسیدن به شفاعت او. بار خدایا! بگر دانش براى ما شفیعى پذیرا شده و راهى مستقیم به سوى خودت، و مرا پیرو او بگردان تا ملاقات کنم تو را روز قیامت و از من راضى باشى و از گناهانم چشم پوشى، و ثبت کرده باشى برایم از طرف خودت رحمت و رضوان، و فرود آورى مرا در دارالقرار و جایگاه مردانِ خوش رفتار. 10. انجام اعمال آخرین جمعه ماه شعبان اباصلت مى گوید که در آخرین جمعه شعبان، خدمت حضرت رضا(ع) رسیدم. فرمود: اباصلت! بیش تر ماه شعبان گذشت و این آخرین جمعه آن است. کوتاهى هاى گذشته را در آن جبران نما، به کارهاى سودمند بپرداز. دعا، استغفار و خواندن قرآن را بیش تر کن، از گناهانت توبه نما تا با خلوص از ماه خدا (رمضان) استقبال کنى. در باقى مانده این ماه، این ذکر را فراوان بگو: اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ! (9) بار خدایا! اگر در گذشته ماه شعبان مرا نیامرزیده اى، در باقیمانده این ماه، مرا بیامرز. التماس دعا منابع: 1- مفاتیح الجنان ، شیخ عباس قمى، افتخارى، تهران، 1375 ش.ص 91. 2- همان، ص 90. 3- همان، ص 91. 4- همان، ص 59. 5--عروة الوثقى، الطباطبایى الیزدى، 2 ج، دارالکتب الاسلامیة، تهران 1397 ق. ج 1، ص 461. 6- مفاتیح الجنان، ص 155. 7- همان، ص 156. 8- همان. 9- همان، ص 73. 10- مصباح المتهجّد، محمدبن الحسن الطوسى، مؤسسه فقه شیعه، بیروت، 1411 ق.ص 757. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه