در مورد روابط جنسی در دوران نامزدی(صیغه محرمیت) توضیح دهید؟

زن و مرد در صورتى مى توانند با هم ارتباط برقرار کنند که شرعا صیغه عقد ازدواج (دائم یا موقت) بین آنها جارى شده باشد. بنابراین وقتى پسر و دختر جوانى یکدیگر را براى زناشویى و زندگى مشترک انتخاب مى کنند، بعد از مراسم عرفى خواستگارى اگر بخواهند با هم محرم باشند و بتوانند رفت و آمد داشته باشند، حتما باید صیغه عقد ازدواج بین آنها جارى بشود؛ وگرنه مثل دو فرد بیگانه هستند و نمى توانند با هم ارتباط داشته باشند. نگاه کردن آنها به یکدیگر نیز اگر از روى لذت و شهوت باشد گناه و حرام است و بدون لذت و شهوت هم فقط مرد مى تواند به دست ها و صورت زن نگاه کند و زن هم تنها مى تواند به جاهایى که عرفا مردها نمى پوشانند (مثل سر و صورت و دست ها) نگاه کند. بنابراین شرط مهم در دوران نامزدى از نظر اسلام همین است و شرایط یا راهى دیگر براى ارتباط وجود ندارد و به صِرف خواستگارى و قول و قرار عرفى، زن و مرد به یکدیگر حلال نمى شوند.وقتی عقد ازدواج خوانده شد, زن و شوهر بر هم حلال می شوند و هرگونه استفاده و لذتی را می تواند از هم ببرند. علی القاعده در این مدت نیز زن و شوهر حقوقی برابر با دوران پس از زفاف دارند مگر آن که از قبل شروط خاصی را قید کرده و یا عرفا روال معینی معمول باشد به گونه ای که حالت شرط ضمن عقد را پیدا کند.گرچه نزدیکی با همسر در دوران عقد از نظر شرعی و قانونی اشکالی ندارد اما چنانچه ضرورتی نباشد بهتر است به زمان عروسی و شب زفاف موکول شود و آداب عرفی رعایت گردد و از طرف دیگر عدم رعایت این آداب و نزدیکی جنسی احتمال آبستنی را فراهم می آورد که در این صورت کم شدن فاصله بین عروسی و تولد خود موجب آبروریزی می شود که جبران نا پذیر است. البته استفاده جنسی از همسر مراتبی دارد. زن و شوهر می توانند از بازی و ملاعبه از لذایذ جنسی نسبت به همدیگر برخوردار شوند و در انجام کار اصلی خیلی عجله نکنند و اگر بتوانند انجام عمل اصلی را به عروسی موکول کنند خیلی مناسب تر و بهتر است زیرا در هر مرحله ای از ازدواج لذتهای ویژه و خاص خود را دارد و دوران عقد و نامزدی بهتر است به بازی های عاشقانه و ملاعبه (لمس قسمت های حسی بدن، بوسیدن و عشق ورزیدن و ارتباط کلامی-عاطفی) اکتفا شود.نکته دیگر این است که گرچه حتی از نظر آموزه های دینی، همبستر شدن زن و شوهر و ارضای غریزه جنسی از این راه عبادت محسوب می شود و حتی در روایتی آمده است اگر کسی عمل نزدیکی با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد به یکی از سنت های پیامبران(ص) عمل کرده است ولی از دیدگاه عرفی و فرهنگ عمومی بهتر است آمیزش جنسی تا زمان ازدواج و شروع زندگی مشترک به تاخیر افتد. تجربه نیز نشان داده که این کار باعث تشدید علاقه زوجین نسبت به هم شده و از سوی دیگر انگیزه زوجین را در برداشتن موانع ازدواج و شروع زندگی مستقل تقویت می کند.گاه برخی خانواده ها به این علت مخالف این موضوع هستند که شاهد شکست بعضی از ازدواج ها در دوران عقد بوده اند لذا می خواهند در این صورت آسیبهای وارد شده به دختر کاهش یابد. البته باز تاکید می کنیم که شما می توانید هر گونه لذت جنسی را از همدیگر داشته باشید ولی توصیه می کینم به عقاید و رسم و رسوم خانواده های خود که بی شک خالی از حکمت نیست احترام بگذارید و این موضوع را تا زندگی مشترک به تاخیر اندازید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه