چرا امام سجاد ـ عليه السلام ـ اجازه دادند، حضرت رقيه –سلام الله عليها- را که در دمشق و هنگام اسارت فوت کرد، در همان دمشق و شهر يزيديان دفن کنند؟

يکي از بزرگ ترين مصيبت هاي خاندان عترت و طهارت، پس از شهادت جانگداز امام حسين ـ عليه السلام ـ ، ماجراي اسارت آنان به دمشق مرکز خلافت ظالمانه امويان بود. در اين سفر بسيار پرخطر و سخت و طاقت فرسا، دختر نازدانه امام حسين ـ عليه السلام ـ به نام رقيه ـ سلام الله عليها ـ در خرابه دمشق از دنيا رفت و در همانجا مدفون شد. اولا: با توجه به امکانات آن روز و نيز با توجه به اسارت امام سجاد ـ عليه السلام ـ و ساير خاندان پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ امکان انتقال جنازه اين دختر نازنين وجود نداشت. ثانيا: امام سجاد ـ عليه السلام ـ با علم امامت، مي دانست که پس از مدتي سلسله اموي منقرض خواهد شد و به مرور زمان در خرابه دمشق، بيت الرقيه اي درست خواهد شد و نيز در نقطه ديگر دمشق زينبيّه اي به وجود خواهد آمد که اين دو مزار، زيارتگاه شيعيان و آزادي خواهان جهان خواهد شد و تا قيام قيامت، ملجأ و پناهگاه خسته دلان و الهام بخش آنان خواهد گرديد. به قول حافظ شيرازي: بر سر تربت ما چون گذري عصمت خواه کــه زيارتــگه رندان جهان خـواهد شد آري، امروزه در دمشق، حضرت زينب ـ سلام الله عليها ـ و حضرت رقيه ـ سلام الله عليها ـ بر دل ها حکومت مي کنند و از يزيد و يزيديان اثري نمانده است. از اين روي امروزه دو مزار شريف زينب کبري ـ سلام الله عليها ـ و رقيه ـ سلام الله عليها ـ آثار و برکات معنوي فراواني دارند و به مراکز فرهنگي بسيار قوي و کارآمد تبديل شده اند و سالهاست که مذهب تشيع به برکت وجود اين دو مزار شريف در سوريه رونق يافته است. ثالثا: دفن دختر خردسال امام حسين ـ عليه السلام ـ در خرابه شام سند بسيار معتبري بر اسارت و بر مظلوميت خاندان عصمت و طهارت مي باشد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه