اين روايت تا چه حد صحت داره و از چه کسي هست؟ ((خداوند بعد از نماز منتظر مي ماند تا بندگانش دعا کند و حاجاتي از او بخواهد تا مستجاب کند و در صورتي که بنده دعا نکند خداوند نمازش را به صورتش پرت مي کند.))

مناجات با خداوند در هر حال مطلوب است ولي برخي از مکان ها و زمان ها ويژگي هاي خاص خودش را دارد و يکي از زمان هايي که به خواندن دعا در آن ساعات سفارش شده خواندن دعا بعد از نمازها و به ويژه نمازهاي واجب مي باشد؛ چون احتمال اجابت دعا بعد از نمازها بيشتر از ديگر اوقات است . در اين زمينه فقط به عنوان نمونه به برخي سفارش ها و روايات رسيده از معصومين ـ عليهم السلام ـ اشاره مي گردد. 1. امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: ((هر کس نماز فريضه بخواند و تعقيبات آن را تا نماز ديگر ادامه بدهد، او مهمان خداوند است و بر خداوند است که از مهمان خود پذيرايي و او را احترام نمايد)). 2. باز هم از امام صادق ـ عليه السلام ـ روايت شده است که: ((خداوند نمازهاي پنج گانه را در بهترين ساعات بر شما فرض و واجب کرده پس بر شما باد به دعا بعد از نمازها)). 3. حسن بن صالح از امام صادق ـ عليه السلام ـ روايت نموده که حضرت فرمود:(( هر کسي نيکو وضو بگيرد و دو رکعت نماز را به درستي انجام دهد و سپس حمد و ثناي الهي را به جا آورده و بر رسولش درود بفرستد و آنگاه حاجت خود را از خداوند بخواهد قطعا حاجت خود را در موقعي که احتمال برآوردن آن زياد است از خداوند خواسته و چنين کسي هرگز نااميد نمي گردد.)) آنچه از اين روايات و امثال آن استفاده مي شود اين است که دعا کردن بعد از نمازها مستحب مؤکد و مطلوب خداوند مي باشد چنان که آيه فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ وَإِلَي رَبِّک فَارْغَبْ، پس هنگامي که از کار مهمي فارغ مي شوي به مهم ديگري بپرداز در روايات ائمه معصومين به اداء نماز و سپس پرداختن به دعا و مناجات تفسير شده است. امّا اين که خداوند بعد از نماز بنده اش منتظر مي ماند که بنده با خدايش راز و نياز کند. حديثي به اين مضمون در منابع روايي ما يافت نشده است مگر اين که بگوئيم امر کردن خداوند به دعا به خصوص بعد از نماز ها معنايش همين است که خداوند به نفع بنده اش منتظر مي ماند که بنده اش براي خود کار خيري مي کند يا نه وگرنه منتظر ماندن در مورد خداوند به وجهي ديگر معناي درستي نخواهد داشت زيرا او بي نياز از همه کس و همه چيز است. امّا بخش ديگر سؤال مربوط مي شود به نمازي که اگر درست و با شرائط و در اول وقت خوانده شود، مطابق روايات، فرشته آن را درخشان و نوراني به آسمان مي برد در حالي که آن نماز فرياد مي زند خداوند تو را نگه دارد چنان که مرا نگهداشتي و تو را به خداوند مي سپارم چنان که مرا به فرشته کريم سپردي و هر کس بدون عذر نماز را در غير وقت بخواند و حدود آن را رعايت نکند فرشته آن را سياه و تاريک بالا مي برد در حالي که آن نماز فرياد مي زند خدا ضايعت کند چنان که مرا رعايت نکردي. نتيجه اين که ترک تعقيبات نماز ودعا نکردن موجب آن نمي شود که نماز انسان به عنوان يک عمل خير انجام شده در پرونده او ضبط نگردد و به صورت او پرت شود. آري رعايت نکردن شرائط صحت و شرائط قبولي عمل از نماز و غير آن مطلب ديگري است که ربطي به ترک دعا ندارد هر چند موجب نقصان نماز و در صورت رعايت کردن آداب و شرائط نماز باعث کمال آن مي شود. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه