معنا و مقصود از این عبارت «اشهد انک کنت نورا في الاصلاب الشامخة و الارحام المطهرة» را که در زیارت وارث آمده است، بیان کنید؟

يکي از زيارت هاي امام حسين ـ عليه السلام ـ زيارت وارث است. در فرازي از اين زيارت خطاب به آن حضرت آمده است: شهادت مي دهيم که شما نوري بوديد در صلب هاي شریف و بزرگ مرتبه و رحمهای پاک که پليدي هاي جاهليت شما را آلوده نکرده است. اصل اين فراز اشاره به کلام پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ دارد که از اين حقيقت نوراني خبر داده و شيوه نورانيت و پاکي آن حضرت و دیگر امامان را در اصلاب طاهر و ارحام مطهره بيان داشته، و چنین فرموده است: آن گاهي که خداوند نور من و علي و فاطمه و حسن و حسين ـ عليهم السلام ـ را خلق کرد، قبل از هفت هزار سال از خلقت دنيا بود -اين که هر سال در حديث چقدر است خدا مي داند-. انس بن مالک مي گويد: از حضرت سؤال کردم، چگونه بوديد يا رسول الله؟ فرمود: نورهایی بوديم که جلوي عرش به تسبيح و تقديس و حمد خداوند مشغول بوديم. گفتم به چه صورت و مثالی؟ فرمود: به صورت نور. تا اين که خداوند اراده کرد که اين صورت نوري ما را در صلب حضرت آدم قرار دهد. سپس به ترتيب زماني نسل ها و صلب هاي ما را خارج کرد از صلب هاي پاک پدران و رحم هاي مطهره مادران، هيچ گونه آلودگي هاي شرک و ناپاکي هاي کفر آسيبي به ما نرسانده و ما را آلوده نکردند. پس از ازدواج فاطمه با علي، آن دو نور، دو نور ديگري را به وجود آورد که وجود حسن و حسين (ع) باشد نور علي در حسن خاتمه يافته، امّا نور علي در حسين ادامه يافت. در روايت دیگر سلمان فارسي مي گويد: پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود: اي سلمان مي داني برجسته گان دوازده گانه که براي امامت بعد از من اختيار شده است کيانند؟ گفتم: خدا و رسولش بهتر مي داند. فرمود: اي سلمان، خداوند من را از نور خودش خلق کرد، سپس مرا خواند و من اجابت کردم. و از نور من علي را خلق کرد که او نيز اطاعت کرد، و از نور من و علي، فاطمه را خلق کرد که او نيز اطاعت امر پروردگار کرد. از من و علي و فاطمه،حسن و حسين را به وجود آورد که آنان نيز سر به فرمان اطاعت گذاشتند. خداوند ما پنج نفر را از نام هاي خود نامگذاري فرمود: خداوند محمود است، من محمد، خداوند عالي و اعلي هست، اين علي، خداوند فاطر و خالق جهان است آن فاطمه، خداوند صاحب احسان است، آن حسن، خداوند محسن و نيکو است، اين حسين، سپس از نور ما در نور حسين، نه امامي را خلق کرد، آنان نيز مطيع پروردگارند، پيش از آن که خداوند، آسمان، زمين، ، آب، هوا، فرشته، بشر، و... را خلق کند، ما نوری ، در علم پروردگار بوديم که او را تسبيح، تحميد و تقديس مي کرديم. طبق اين روايت و رواياتي نظير آن «اصلاب شامخه و ارحام مطهره» در سلسله عترت طاهره اين گونه است که آنان همان انوار مقدسه هستند که خداوند منان آنان را بر اساس حکمت حکيمانه خويش، آن گونه که پاک بوده و پرتوي از نور خالق است، در ارحام پاک و صلب هاي پاک نقل داده تا بعد از ختم رسالت و نبوت، وارث عالم و آدم بوده و حافظ آيات و سنت هاي الهي باشند. امّا اين که هر يک از ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ وارث انبياي الهي اند، امّا چرا تنها درباره امام حسين ـ عليه السلام ـ چنين آمده است: «کنت نورا في الاصلاب...» يکي از بزرگان اين گونه مي گويد: امام حسين ـ عليه السلام ـ که برگزيده وارث شده است، از آن جهت است که هدف انبياء حفظ دين و آثار الهي است. در موقعيتي که امام حسين ـ عليه السلام ـ قيام کرد، از يک طرف اسلام و آثار الهي او به نابودي بود، از طرف ديگر، آن حضرت تمام هستي خود را در پاي حفظ اسلام گذاشت، بدين ترتيب مجموع آثار و کمالات گذشته در يک جا جمع شده است؛ لذاست که از آن حضرت به عظمت ياد شده است و إلا همه ائمه ـ عليهم السلام ـ وارث بود و همه از ارحام مطهره و اصلاب شامخه تحقق يافته اند. بنابراین با اینکه منظور از اين فرازي که در زيارت وارث آمده است، امام حسين ـ عليه السلام ـ مي باشد، ولی بنا به آنچه بيان گرديد، اين جمله اختصاص به آن حضرت ندارد، بلکه همه امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ از اين ويژگي برخوردارند، و وجه آن هم اموری است که بیان شد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه