«کافر» به چه کسی گفته می شود چون در قرآن در جاهای زیادی از کلمه کفار استفاده شده که بعضا معنی کلمه چیزی غیر از منکر خداوند از آن استنباط می شود؟

«کافر»، داراى کاربردهاى متفاوتى در مجموعه معارف دینى است. مهم ترین کاربردهاى این کلمه را مى توان در موارد زیر طبقه بندى نمود: الف) از دیدگاه فقهى؛ کسى که منکر خدا و یا رسول او باشد کافر است. هم چنین اگر کسى یکى از ضروریات دین را منکر شود (مانند نماز) به گونه اى که انکارش منتهى به انکار خدا و رسول او گردد، از نظر فقهى کافر است. ب ) مورد دیگر، کاربرد کلمه کافر در برابر اهل کتاب است. در برخى از متون، گاهى واژه کافر را در مقابل معتقدان به پیامبران گذشته به کار مى برند. در این کاربرد، کافر شامل همه کسانى مى شود که یهودى، مسیحى و زرتشتى نیستند. ج ) کاربرد دیگر این کلمه در مورد کفر عملى است. کفر عملى، یعنى این که مسلمانى در عمل به یکى از دستورات دین الهى، از روى عمد بى اعتنایى کند. چنین شخصى نیز کافر دانسته شده است؛ ولى کفر این افراد کفر عملى است نه عقیدتى؛ مثلاً در روایتى آمده است: «کسى که نمازش را عمدا ترک کند، کافر است». این کفر، کفر در مقام عمل است؛ نه آن کفرى که موجب خروج فرد از اسلام مى شود. بنابراین اگر کسى واجبات را ترک کند، باز هم مسلمان است گرچه داراى کفر عملى باشد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه