شخصی علی الرغم گناهان بیشمار به محض اینکه توبه کرد از دنیا میرود وراهی برای جبران حقوق نداشت چنین شخصی آیا عاقبت به خیر است؟وبا توبه گناهان گذشته شخص تبدیل به حسنات میگردد؟

1. فردی که با توبه از دنیا می رود مورد لطف و عنایت خداوند قرار می گیرد .2. اگر فردی که توبه کرده فرصت جبران حقوق الهی و حق الناس را نداشت اگر فرزند داشته باشد قضای حقوق الهی مانند نماز و روزه او بر عهده بزرگترین فرزند پسر او است و حقوقی الهی مانند حج و خمس و حقوق الناس او مانند دیونی که بر ذمه او است از اصل ترکه و مالی که از او بجا مانده خارج شده و پرداخت می گردد .3. در آیه 70 سوره مبارکه فرقان بیان شده که کسانی که مبتلا به گناهان بزرگی مانند شرک و قتل نفس و زنا شده اند در صورتی که حقیقتا توبه کنند گناهان آن تبدیل به حسنات می گردد . خداوند در این مورد می فرماید : إِلاَّ مَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ عَمَلاً صالِحاً فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً (فرقان- 70)مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد که خداوند گناهان این گروه را به حسنات تبدیل مى کند. و خداوند آمرزنده و مهربان است.مساله مهم در مورد آیه فوق این است که چگونه خداوند سیئات آنها را تبدیل به حسنات مى کند؟در اینجا چند تفسیر است که همه مى تواند قابل قبول باشد:1- هنگامى که انسان توبه مى کند و ایمان به خدا مى آورد دگرگونى عمیقى در سراسر وجودش پیدا مى شود، و به خاطر همین تحول و انقلاب درونى سیئات اعمالش در آینده تبدیل به حسنات مى شود، اگر در گذشته مرتکب قتل نفس مى شد در آینده دفاع از مظلومان و مبارزه با ظالمان را جاى آن مى گذارد، و اگر زناکار بود بعدا عفیف و پاکدامن مى شود و این توفیق الهى را در سایه ایمان و توبه پیدا مى کند.2- دیگر اینکه خداوند به لطف و کرمش و فضل و انعامش بعد از توبه کردن سیئات اعمال او را محو مى کند، و به جاى آن حسنات مى نشاند، چنان که در روایتى از ابو ذر از پیامبر اسلام ص مى خوانیم: روز قیامت که مى شود بعضى از افراد را حاضر مى کنند خداوند دستور مى دهد گناهان صغیره او را به او عرضه کنید و کبیره ها را بپوشانید، به او گفته مى شود تو در فلان روز فلان گناه صغیره را انجام دادى، و او به آن اعتراف مى کند، ولى قلبش از کبائر ترسان و لرزان است.در اینجا هر گاه خدا بخواهد به او لطفى کند دستور مى دهد بجاى هر سیئه حسنه اى به او بدهید، عرض مى کند پروردگارا! من گناهان مهمى داشتم که آنها را در اینجا نمى بینم.ابو ذر مى گوید: در این هنگام پیامبر ص تبسم کرد که دندانهایش آشکار گشت سپس این آیه را تلاوت فرمود فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ «1».3- سومین تفسیر اینکه منظور از سیئات نفس اعمالى که انسان انجام مى دهد نیست، بلکه آثار سویى است که از آن بر روح و جان انسان نشسته، هنگامى که توبه کند و ایمان آورد آن آثار سوء از روح و جانش برچیده مى شود، و تبدیل به آثار خیر مى گردد، و این است معنى تبدیل سیئات به حسنات.البته این سه تفسیر- منافاتى با هم ندارند و ممکن است هر سه در مفهوم آیه جمع باشند.تفسیر نمونه، ج 15، ص: 161 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه