اگر نوزاد مسلمانی با شرایط زیر فوت کند؛ وضعیت آن کودک دربرزخ و قیامت چگونه است؟ مادرش نماز می خواند ولی پدرش – با آنکه مرد خوب، بخشنده، خانواده دوست، مردمدار و بسیار مهربان و حتی معتقد است - اکثرا نماز نمی خواند. مادر هر روز صلوات بر معصومین و خصوصا حضرت زهرا می فرستد که، خداوند نگهدار کودکش باشد و برایش مادری کند و در آرامش باشد و... آیا خدا دعای مادر را برای طفلش رد می کند و بهشت را از او دریغ می کند؟

به عنوان مقدمه مطالبی را باید عنوان کنیم. مرحوم علامه طباطبایی مفسر بزرگ قرآن در این خصوص می فرمایند: آن چه قرآن کریم در باب اطفال و دیوانگان و… فرموده جملاتی است که نمی توان از آن حکم جزئیات را و این که آن ها هم سعادت و شقاوت اخروی دارند یا خیر، استفاده نمود. زیرا جزئیات احوال مردم در آخرت امری نیست که عقل بتواند از آن سر در آورد. مگر این که بگوئیم گناه و مغفرت، منحصر در مخالفت تکلیف نیست؛ بلکه بعضی از مراحل مغفرت، متعلق به مرض های قلبی و احوال بدی می شود که عارض بر قلب شده و بین قلب و پروردگار حجاب می شود. این دسته از افراد درست است که به خاطر ضعف عقل و یا نداشتن آن تکلیف ندارند. لیکن چنان هم نیستند که ارتکاب کار زشت در دلشان اثر نگذاشته و دل هایشان را آلوده و محجوب از حق نسازد. بلکه در این جهت با سایرین یکسانند. خلاصه در تنعم و نعیم قرب خدا و حضور در ساحت قدس الاهی محتاج به ازاله آن مرض ها و زدودن آن پرده ها هستند و هیچ چیزی از عهده ازاله و رفع آن برنمی آید؛ مگر همان عفو پروردگار. بعید نیست؛ مراد از روایاتی هم که می گوید «خداوند سبحان اطفال را محشور می کند و آتش را هم می آفریند؛ آنگاه به آن ها دستور می دهد تا در آتش داخل شوند. پس هر کس وارد آتش شود؛ داخل بهشت می شود و هر کس سرپیچی کند داخل جهنم می شود» همین معنا باشد. یعنی مراد از آتش رفع آن پرده ها و معالجه آن مرض ها باشد. از مجموع روایات و اقوال علمای اسلامی بر می آید که اطفالی که از دنیا می روند؛ حالات متفاوتی دارند. 1- اگر اطفال از آنِ مؤمنین باشند؛ در برزخ آموزش لازم می بینند و تکامل روحی پیدا کرده و در خدمت حضرت ابراهیم علیه السلام و ساره و یا حضرت فاطمه سلام الله علیها می باشند و در آنجا تربیت می یابند و به کمال می رسند. و بر اساس روایات و آیه 21 سوره طور؛ به پدر و مادر مؤمن خود ملحق شده تا موجب خوشحالی آنان در بهشت شوند.[1] 2ـ اگر اطفال کفار و منافقین باشند؛ بر اساس آیه «یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ: نوجوانانی جاودان در شکوه و طراوت پیوسته گرداگرد آنان می گردند»[2] در قیامت خدمتگزاران اهل بهشت می شوند و البته این عقوبتی برای آنان محسوب نمی شود. البته در برخی روایات آمده است؛ خداوند به وسیله ملکی، آتشی بر می افروزد و به آنان فرمان می دهد که به آتش درآیند. گروهی به آتش در آمده و آتش برای آنان سرد و سلامت می شود؛ همانگونه که برای ابراهیم علیه السلام شد و دسته ای دیگر نمی روند. دسته اول اهل نجات و دسته دوم اهل گرفتاری هستند. البته مجانین و کسانی که در فترت(نبود حجت و پیامبر در فاصله زمانی بین دو پیامبر) بوده اند و حجت بر آنها اتمام نشده است؛ با آنان در این حکم شریک هستند. چون اینان در دنیا هم اگر بزرگ می شدند؛ با فرمان خداوند مخالفت می کردند. 3- بعضی از روایات، علم این قضیه را به خداوند ارجاع داده و فرموده اند «اللّه اعلم بما کانوا عاملین، اللّه اعلم بما کانوا فاعلین: یعنی خداوند می داند که آنها چه چیزی انجام می دادند و مرتکب چه کاری می شدند».[3] 4- بعضی از متکلمین هم قائل هستند که اطفال کفار و مشرکین نه در بهشت و نه در جهنم هستند بلکه در نقطه ای به نام اعراف هستند که نه عذاب می شوند و نه متنعم هستند.[4] در نتیجه باید بگوییم؛ اگر نوزاد مسلمان باشد یعنی پدر و مادر او مسلمان باشد؛ مخصوصا با داشتن چنین مادر مؤمنه ای که اینچنین برای نوزادش دعا می کند؛ انشاء الله خداوند تبارک و تعالی دعای این مادر را مستجاب می کند. چرا که یکی از دعاهایی که امید استجابت آن بسیار است؛ دعای والدین در حق فرزند است. با وجود ارحم الراحمین بودن خداوند، دعای مادر برای طفلش را رد نمی کند و این فرزند را داخل بهشت قرار می دهد.   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه