باسلام. در تفسیر تسنیم مجلد 12 ذیل آیه 7 سوره آل عمران و در بخش روایی روایتی از امام باقر(ع) نقل شده است؛ این روایت از جمله روایات طینت است و مضمون آن چنین است: کارهای خیر نواصب به حساب شیعیان نوشته می‌شود و دشمنان ولایت از کارهای خوب خویش سودی نخواهند برد، چنان‌که کارهای بد مؤمن در پرونده اعمال نواصب ثبت می‌شود و هر یک به اصل خود باز می گردد. (تسنیم، ج 12، ص 218؛ بحار الانوار، ج 5، ص 231 ؛ علل الشرایع، ج 2، ص 334). سؤال من این است که چگونه این روایت را توجیه می‌کنید؟ آیا ما اگر کار بدی انجام دهیم به حساب نمی‌آید و برعکس اگر دشمنان ولایت کار خوبی کنند به حساب ما می‌آید؟ آیا کسی وزر دیگری را حامل است؟

اندیشمندان اسلامی این روایت را از روایات مشکل می‌دانند که نیاز به تفسیر و توضیح دارد. در این‌جا دو تفسیر از اندیشمندان اسلامی را بیان می‌کنیم: 1. علامه طباطبایی با استناد به قرائن موجود در این روایت می‌گوید؛ منظور پاداش و کیفر نیست، بلکه مقصود این است که عنوان صواب و خطا هر عملی به هم سنخ و هم جنس خود برگشت می‌کند. 2. علامه مجلسی در توضیح این روایت می‌گوید؛ ممکن است منظور این باشد که حاکمان ظالم و پیروان آنها زمینه گناهان را فراهم می‌کنند و مؤمنان به دلیل حاکمیت طاغوت و محرومیت از حاکمیت ائمه حق دچار این گناهان شدند، در نتیجه حاکمان ظالم و پیروان آنها علاوه بر گناهان خود باید بار گناه مؤمنان را نیز بر دوش بکشند. مشروح این مطالب را در پاسخ تفصیلی مطالعه فرمایید. .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه