تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
ابن حجر عسقلانی در کتاب «الاصابه »در این باره گفته است:ابو طالب بن عبد المطلب که به کنیه اش مشهور گردیده، نامش بنابر مشهور عبد مناف است و برخی هم نام او را «عمران » گفته اند و حاکم گفته: «بیشتر گذشتگان بر این عقیده بوده اند که نام او همان کنیه او است»[1].اما او را به خاطر پسر بزرگش طالب، ابوطالب می گفته اند( ابوطالب یعنی پدر طالب). در حقیقت به خاطر رسوم اعراب این کنیه به ایشان داده شده بود.حضرت آیه الله سبحانی می فرمایند :گاهى گفته مى شود که نام او عمران است، چنانکه در زیارتنامه که مستحب است از دور خوانده شود، پیامبر را چنین خطاب مى کنیم: السلام على عمک عمران ابى طالب.(سلام بر عموی تو عمران).[2] [1] الاصابه ج 1 ص 115.[2] فروغ ابدیت، ج 1،ص .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.