امام حسین(ع) را امام سجاد دفن کردند؟ چگونه؟ مگر امام(ع) در اسارت نبودند چگونه بعد از ۳روز به کربلا برگشتند؟

در پاسخ به سوال شما باید گفت: در منابع روایی شیعه، روایاتی داریم که تصریح دارند بر اینکه امور غسل، کفن و دفن امام† را تنها امام† متکفّل می شود.[1] **بر این اساس، امام سجّاد مأمور دفن پدر بزرگوار خود بوده است. علامة مجلسی پس از نقل گزارشی از شیخ مفید ـ که در پاورقی آورده شده است[2] ـ، می نویسد:در واقع، امام را به غیر از امام دفن نمی کند. حضرت امام زین‌العابدین† به اعجاز امامت آمد و جسد مطهّر آن حضرت و بلکه سایر شهدا را دفن کرد.[3] چنانکه در جریان شهادت امام رضا† که در طوس به شهادت رسید، امام جواد† به قدرت الهی از مدینه به طوس آمد و امور غسل و کفن امام را خود عهده‌دار شد.[4]البته دربارة دفن سایر شهدا توسط امام سجّاد، سندی وجود ندارد. و تنها دفن بدن امام حسین† توسط امام سجّاد†، صورت پذیرفته است. [1]. علی بن‌حسین مسعودی، اثبات الوصیة، ص 207 ـ 208؛ شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ج2، ص 464 ـ 463، ح 883؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج1، ص 276؛ طبری، دلائل الامامة، ص 163؛ مجلسی، بحارالانوار، ج27، ص 288 ـ 291. **. مرحوم صدوق در توجیه و تفسیر روایات مربوط به غسل امام توسط امام بعدی می‌نویسد: توسط ائمه† نهی شده است که امام را جز امام غسل دهد، امّا اگر کسی این کار را کرد، امامت امام بعدی باطل نمی‌شود و هرگز ائمه نفرموده‌اند که حتماً هر کس امام قبلی را غسل داد، او امام است. (عیون اخبار الرضا، ج1، ص97). برای آگاهی بیشتر در مسأله لزوم غسل و دفن امام به وسیلة امام بعدی، و سیر تاریخی این مسأله در میان متکلّمان و محدّثان بزرگ شیعه، رجوع شود به: دمع‌السجوم ترجمة نفس المهموم، مرحوم آیت‌الله میرزا ابوالحسن شعرانی، ص347 ـ 345.[2] . شیخ مفید می‌نویسد: همگی آنان [شهدا] در پایین پای امام حسین† دفن هستند. برای آنان گودالی کنده شد و همه را در آن دفن کرده وبر آنان خاک ریختند، جز عباس بن‌علی† که او را در قتلگاهش بر روی بلندی بر سر راه غاضِریّه دفن کردند و قبر او آشکار است. برای قبرهای برادران و خاندانش که نامشان را بردیم، هیچ نشانه ای نیست... گفته می شود که مدفن علی بن‌الحسین نزدیک تر به مدفن [امام] حسین† است. امّا یاران حسین† که با وی کشته شدند، در اطراف آن حضرت دفن شدند و قبرهای آنان به تحقیق و تفصیل معلوم نیست، جز آن که تردیدی نیست که حائر،* آنان را در بردارد.[2] (الارشاد، ج2، ص 126.؛ طبرسی نیز به پیروی از شیخ مفید، این مطلب را آورده است. (إعلام الوری بأعلام الهدی، ص250؛ همو، تاج الموالید، ص32 ـ 33).[3]. جلاء العیون، ص380.[4].علی بن‌عیسی‌ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج3، ص168. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه