آيا حضرت علي - عليه السلام- به اين فضائل كه براي ايشان قائل شده اند، عقيده داشته اند يا خير؟ 1. پسر عم و داماد پيامبر 2. آيه مباهله 3. آيه تطهير 4. آيه مودت 5. حديث منزلت و سفينه 6. حديث غدير 7. حديث انذار. 8. ليلةالمبيت 9. امام 10. منصوب از طر ف خدا 11. امير المؤمنين 12. رشادت در خندق 13. رشادت در خيبر و...؟

راههاي شناخت يك شخصيت عبارتنداز: 1ـ قضاوت و اظهار نظر دشمنان او، و به قول معروف: خوشتر آن باشد كه وصف دلبران. گفته آيد بر زبان ديگران. 2ـ اظهار نظر دوستان، ياران و شاگردان. 3ـ آثار و نشانه هاي شخصيتي خود آن شخصيت و بررسي محتواي سخنان او. پس از اين مقدمه كوتاه در رابطه با سئوال فوق مي گوئيم: بيشتر موارد ياد شده در سئوال از طريق روايات «متواتر» و شواهد قطعي و يقيني تاريخي به اثبات رسيده است و مخالفان امام علي «عليه السلام» نيز آن موارد را قبول داشته و دارند. و نيازي نيست كه امام علي «عليه السلام» آنها را قبول كرده باشد زيرا جزء امور بديهي بوده و مانند: رشادت و دلاوري علي بن ابي طالب در ميدانهاي جنگ همه مي دانند و قبول دارند كه در جنگ احد سروش غيبي با نداي خود گفت: «لاسيف الا ذوالفقار، لافتي الا علي؛ شمشيري همچون ذوالفقار نيست و جوانمردي همانند علي وجود ندارد» و همچنين مورخين و محدثين اتفاق نظر دارند، هنگامي كه مسلمانان به قلعه‌ي خيبر حمله كردند، پس از سه مرحله جنگ ابوبكر و عمر شكست خوردند و فرار كردند پيامبر اسلام براي قوت قلب و روحيه اصحاب خود فرمود: «و الله لأعطين الرايه غداً رجلا كرّاراً غير فرار يفتح الله علي يديه، يحب الله و رسوله و يحبه الله و رسوله، يعني: به خدا سوگند فردا پرچم را به كسي مي دهم كه حمله كننده بر دشمنان است و نه گريزنده، خداوند فتح و پيروزي را بر دست او نصيب مسلمانان كند، و او كسي است كه خدا و پيامبر او را دوست دارند، و او هم خدا و پيامبر را دوست مي دارد». با آنكه در اين حديث شريف اسم امام علي -عليه السلام- برده نشده است ولي از مسلمات و قطعيات تاريخ اسلام است كه مقصود پيامبر اسلام از آن شخص علي بن ابي طالب بوده است. برخي از موارد سئوال هم اساساً نيازي به تحقيق و تفحص ندارد مثل اينكه پرسيده شده آيا امام قبول داشته پسر عم و داماد پيامبر بوده است؟!! استشهاد امام علي -عليه السلام- بر فضيلت و حقانيت خود با آنكه گفتيم موارد ياد شده جزء مسلمات و امور قطعي در نزد مسلمانان بوده است، با اين حال مواردي را كه امام «عليه السلام» نسبت به حقانيت و فضائل خود نزد رسول خدا استناد و استشهاد نموده است را براي آگاهي بيشتر در اين جا مي آوريم: 1. استناد و استشهاد امام علي «عليه السلام» به واقعه غدير امام علي -عليه السلام- در ايام خلافت خود (سال 35 هجري) در «رحبه» (نام يكي از محله هاي كوفه) به پا خواست و خطاب به جمعيتي كه در آن روز جمع شده بودند فرمود: «سوگند مي دهم آن مسلماني را كه مطلبي از پيامبر -صلي الله عليه و آله- در روز غدير خم شنيده، به پا خيزد و گواهي دهد، اما جز آن كسي كه، با چشمانش پيامبر را ديده و با گوشهايش سخنان او را شنيده به پا نخيزد». پس از سخنان امام علي -عليه السلام- سي نفر از اصحاب رسول الله به پا خاستند كه 12 نفرشان از مجاهدان «بدر» بودند، همگي شهادت دادند كه: پيامبر دست علي را گرفت و فرمود: الست اولي بكم من انفسكم؟ در پاسخ گفتند: آري. آنگاه پيامبر فرمود: من كنت مولاه فهذا علي مولاه. 2. سخن امام -عليه السلام- درباره «منصوب بودن خود از طرف خدا» پس از جريان «سقيفه بني ساعده» امام «عليه السلام» سئوال كردند كه قريش و انصار در آنجا چه گفتند؟ در پاسخ سئوال امام گفتند: انصار: از ما اميري باشد و از شما (قريش) اميري. امام فرمود: چرا در مقابل انصار دليل و حجت نياورديد كه پيامبر فرموده: «به نيكو كار انصار نيكوئي شود و از بدكردارشان درگذريد». به امير المؤمنين گفتند: چگونه اين سخن رسول خدا حجت و دليل بر عليه انصار است؟ حضرت فرمود: اگر امارت در ايشان مي بود (و لياقت خلافت را داشتند) نيازي به سفارش پيامبر براي ايشان نبود. كه فرمود: به نيكوكار انصار نيكوئي كنيد و از بدكردار درگذريد. قريش: ما درخت رسالت هستيم (پيامبر از قوم قريش بود) امام علي -عليه السلام- فرمود: قريش به درخت استدلال كردند، اما سيره آن (وجود مقدس خود امام «عليه السلام») را تباه ساختند. امام علي -عليه السلام- در جاي ديگر فرموده: «نحن شجرة النبوة و محط الرساله...؛ يعني: ما اهل بيت از شجره نبوت هستيم و از خانداني هستيم كه رسالت و پيغام الهي در آنجا فرود آمد و رفت و آمد فرشتگان در آنجا بود...». و در پاسخ قريش فرمود: «أين الذين زعموا انهم راسخون في العلم دوننا... * يعني: كجايند كسانيكه گمان مي كنند آنان راسخان علم هستند، نه ما اهل بيت؟! ادعاي آنان دروغ و ستم بر ماست، زيرا خداوند ما را برتري داده و ايشان را از فضائلي كه ما داريم محروم ساخته، به وسيله ما هدايت و راهنمائي طلب مي گردد و روشنائي از گمراهي به نور و روشنائي از ما خواسته مي شود. مسلم و محقق است كه ائمه دين از قريش هستند كه از نسل هاشم باشند». 3. لقب امير المؤمنين كافي است نگاهي به نامه هاي آن حضرت بيندازيد كه در ابتداي برخي از آنها حضرت مي نويسد: من عبدالله علي امير المؤمنين. 4. شجاعت و دلاوري حضرت در «بدر» امام علي «عليه السلام» در نامه خود به معاويه مي نويسد: منم ابوالحسن (كنيه حضرت) كشنده جد تو (عتبة بن ربيعه پدر هند جگرخوار، مادر معاويه) و دائي تو (وليد بن عَتَبَه) و برادرت (حنظله بن ابي سفيان) كه همه آنها را در جنگ بدر نابودشان ساختم و اكنون نيز آن شمشير با من است و با همان دل دشمنم را ملاقات مي كنم، و دين ديگري اختيار ننموده و پيغمبر جديدي را برنگزيده ام...». «فانا ابو حسن قاتل جدك و خالك و اخيك شدخاً يوم بدر...» 5. رشادت و دلاوري و همچنين دفاع از پيامبر به هنگام هجرت رجوع كنيد به نامه نهم نهج البلاغه فيض الاسلام/845. 6. استشهاد امام علي «عليه السلام» به آيه تطهير امام در پنج مورد به آيه شريفه تطهير استدلال نموده است كه عبارتند از: 1ـ پس از رحلت رسول اكرم -صلي الله عليه و آله- ابوبكر و عمر نزد آن حضرت رفتند و از او خواستند كه بيعت كند و حضرت نپذيرفت. پس از رفتن آنها امام به مسجد رفت و فرمود: «خداوند لطف هائي به اهل بيت نموده، چون كه در ميان آنها رسول اكرم -صلي الله عليه و آله- را به پيامبري مبعوث نمود و اهل بيت كساني هستند كه خداوند آنها را از هر پليدي و زشتي مبري ساخته و بدون عيب و پاكيزه هستند. فلان و فلان (عمر و ابابكر) نزد من آمدند و مرا به بيعت فرا خواندند بيعت براي كسي را از من خواستند كه وظيفه او آن است كه با من بيعت كند. من پسر عموي رسول خدا هستم و پدر دو فرزندش و من صديق اكبرم و من برادر رسول خدا هستم، كسي نمي تواند جز من اين ادعا را بنمايد، مگر آن كه دروغگو باشد و اولين كسي هستم كه اسلام آورده و نماز گزار ده و من وصي پيغمبر و همسر دختر او سرور زنان بهشت هستم». در اين حديث شريف علاوه بر استشهاد امام به آيه تطهير حضرت خود را همسر فاطمه (س) و وصي پيامبر نيز معرفي نموده است. 2. استشهاد امام به آيه تطهير در غصب فدك توسط ابوبكر. حضرت خطاب به ابو بكر كرد و گفت: آيا كتاب خدا را مي خواني؟ گفت: آري. آنگاه حضرت فرمود: خبر ده مرا از آيه تطهير، درباره چه كساني نازل شده است؟ درباره ما نازل شده يا درباره غير ما؟ ابو بكر گفت: درباره شما! 3. استدلال امام -عليه السلام- به آيه تطهير در شوراي عمر. 4. استشهاد امام به آيه تطهير در مسجد پيغمبر. 5. استدلال امام به آيه تطهير قبل از شروع جنگ صفين. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه