تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
2-اگر خداوند را خالق انسانها و همه هستی بدانیم باید بپذیریم که او از همه موجودات ممکن والاتر و بالاتر است و باید پذیرفت که او هیچ محدودیتی ندارد چون محدودیت یعنی ناقص بودن و ضعف داشتن و هر چیز که نقص و ضعف داشته باشد خود مخلوق و ساخته شده است و نمی تواند خالق مطلق باشد. و اگر یک موجود نامحدود مطلق بود دیگر نمی تواند شکل و هیأت داشته باشد چون لازمه شکل و هیأت اولا محدودیت است مثلا آنجا که دست است دیگر پا نیست و آنجا که سر هست دیگر دست نیست و ... و ثانیا در بعضی از حالات لازمه اش مادی بودن است و اصولا همه وجود ماده نیاز و وابستگی است در حالی که خالق به اصطلاح فلاسفه واجب الوجود است و نمی تواند وابستگی و نیاز داشته باشد. .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.