در محیط های کوچک مثل دانشکده که معمولاً افراد همدیگر را می شناسند، آیا انگشت نما شدن در اثر امر به معروف از موارد ضرر به آبرو است که امر به معروف ساقط می شود؟

همه مراجع تقلید: شهرت به کار خیر اشکال ندارد و در این موارد نیز باید امر به معروف را انجام داد مگر اینکه اشتهار و انگشت نما شدن موجب عسر و حرج شدید باشد یا دارای مشقت بسیار باشد که در این صورت امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست.[1] تبصره: صرف تمسخر، مجوز برای ترک امر به معروف و نهی از منکر نیست، مگر اینکه موجب آبروریزی شود. اما یک وقتی مسخره می کنند ولی آبروی ما در خطر نیست و اثر هم دارد، واجب است امر و نهی کنید. پی نوشت: [1]. امام، توضیح المسائل، م 2791 و تحریرالوسیلة، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط چهارم، م 1 و 3؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی، توضیح المسائل، م 2862؛ نوری، توضیح المسائل، م 2789؛ خامنه‌ ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2211 و سایت، سوالها و جوابها؛ دفتر مراجع تقلید. ​​​​​​​منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه