چرا خداوند به حضرات موسی(علیه السلام) و هارون(علیه السلام) می گوید که به سوی فرعون بروید و نترسید که من با شما هستم ولی پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در غار به همراهش می گوید که ناراحت نباش ، خدا با ماست ؟

اولا : قضیه حضرت موسی(علیه السلام) و قضیه پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)،از عظمت روح و توکل بالای حضرت ختمی مرتبت خبر می دهد که آن حضرت علی رغم آگاهی از توانایی های دشمن و دستگاه اطلاعاتی او، و در اختیار داشتن افراد خبره ای که با ردیابی های خود توانستند تا چند قدمی مخفی گاه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) پیش روی کنند، ولی آن حضرت هیچ گونه حزن و نگرانی ندارد و با توکل کامل بر پروردگار خویش، فرد همراه خود را نیز دلداری می دهد و می گوید: "غم مخور، خداوند با ما است.[1]البته کسی که دین اش کامل ترین ادیان و خود عصاره تمام انبیاء و افضل آنان است باید چنین توکل و شجاعتی داشته باشد!ثانیا: ماموریت حضرت موسی(علیه السلام) نیز یک ماموریت فوق العاده خطر ناک بوده زیرا حضرت موسی(علیه السلام) و برادرش هارون ماموریت دارند مستقیما (بدون اینکه اول مردم را آگاه و هدایت کنند) به سراغ شخص فرعون دیکتاتور قدرتمند بی منطق بروند و با او روبرو شوند[2]، که کار بسیار مشکل و خطرناکی است و از طرف دیگر حضرت موسی (علیه السلام) قبلا در سرزمین فرعون، مرتکب قتل شده و تحت تعقیب فرعونیان است و هر کجا او را بیابند دستگیرش می کنند.! لذا اقدام به این ماموریت بسیار دشوار است و با این شرایط است که خداوند به او و برادرش هارون می فرماید: (نترسید من با شما هستم)[3] تا با اطمینان کامل این مأموریت را انجام دهند.پی نوشتها:[1]سوره توبه/ آیه 4- ترجمه مکارم شیرازی.[2]برای آگاهی بیشتر رجوع شود به: تفسیر نمونه ج 13/ ص 206 به بعد و ترجمه تفسیر المیزان ج 14/ ص 216.[3]سوره طه/ آیه 43- ترجمه مکارم شیرازی. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه