تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
سلام. اولا، محرومیت زنان از عبادات در ایام عادت ماهیانه که در واقع تخفیفی است برای آن ها، چون به حکم الهی بوده، عین اطاعت و کمال است و لذا نمی توان گفت از کسب فضایل و رسیدن به حوزه ایمان و کمال محروم شده است. ویا در این ایام گناهانشان در نامه اعمال ثبت نمیشود . این دستور مانند دو مرد یا گروه از مردانی که می مانند که وظایفی متفاوتی دارنند، یکی به روزه داری، شرکت در جهاد، پرداخت زکات و انفاق به محرومین موظف است و دیگری به دلیل بیماری و ناداری از آن معاف می باشد آیا می توان گفت گروه دوم از دست یابی به کمال معنوی محروم اند؟ثانیا، هر چند در ایامی از ماه زن ها نماز و روزه به جای نمی آورند، اما شش سال زودتر از پسران به تکلیف می رسند و به انجام آیین های دینی مکلف می شوند، و در ایام بارداری و سنجش از زمان شیردهی، و پس از یائسگی، به طور طبیعی عادت ماهیانه ندارند، همانند مردان نماز خوانده و روزه می گیرند، از این رو میزان عبادات مردان و زنان چندان تفاوتی با یکدیگر ندارند. زنان در پرتو ایمان و بندگی گاه به چنان مقامی دست می یابند که مردان باید از آنان درس کمال، دیانت و خضوع در برابر پروردگار بگیرند، که آسیه یکی از آن نمونه های شایسته برای زن و مرد در نفی ستمگری، شرک و کفر، و نیز گرایش به کمال و توحید است .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.