آيا زيد بن علي عمر و ابوبكر را به عنوان امام قبول داشت؟

زيد بن علي كه در سال 75 هجري متولد شده است، در سال 120 هـ . ق بر عليه حكومت بني‌اميه قيام كرد و در جنگي كه بين لشكريان بني‌اميه و طرفداران اندك وي رخ داد در كوفه به شهادت رسيد. بعد از وي يحيي بن زيد، محمد بن عبدالله و ابراهيم بن عبدالله به ترتيب كار وي را دنبال كردند كه همگي به شكست انجاميد تا اين كه ادريس بن ادريس توانست اولين حكومت زيدي را به نام حكومت ادارسه در مغرب تأسيس كند و بعد از وي نيز در يمن و طبرستان حكومت‌هاي زيدي ديگري توسط حسين بن قاسم و حسن بن زيد، تأسيس شد. زيد شهيد داراي مذهب كلامي و فقهي خاص و جدا از ائمه اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ نبود و در اصول و فروع از اهل بيت معصومين ـ عليهم السّلام ـ تبعيت مي‌كرد. ولي بعدها عده‌اي از علماي زيدي، مذهب كلامي و فقهي زيدي را بنيان نهادند كه به خاطر پراكندگي طرفداران زيد، از انسجام زيادي برخوردار نبود با اين همه بنيان‌گذاران اين مكتب ادعاي استقلال مذهبي داشتند و پيروان آنها خود را مكتب كلامي مستقلي مي‌دانند. دانشمندان و بزرگان اماميّه شخصيت زيد را ستوده و او را به علم و دانش، تهجّد و تقوي، زهد و پرهيزگاري و شجاعت و ظلم‌ستيزي وصف كرده‌اند. شيخ مفيد در اين باره مي‌فرمايد: زيد بن علي پس از حضرت باقر ـ عليه السّلام ـ شخصيت ممتاز در ميان برادران خود بود. فردي عابد، پرهيزگار، فقيه، سخاوتمند و شجاع به شمار مي‌رفت، كثرت انس او با قرآن سبب شده بود كه به او لقب حليف القرآن يعني هم‌پيمان با قرآن بدهند. بنابراين زيد بن علي ابوبكر و عمر و ساير خلفاي بني اميه را قبول نداشته و امامت را حق اهل بيت (ع) مي دانست و قيامهاي او بر عليه بني اميه به همين انگيزه بوده است. حتي فرقهاي زيديه كه ربطي به زيد بن علي ندارد و ديگران اين فرقه را به نام او ساخته اند ابوبكر و عمر را قبول ندارد و امام علي را جانشين و خليفه بلا فصل پيامبر اسلام مي داند. . لذا زيديه به نام فرقه‌اي از شيعه‌اند معروف اند منتهي اين فرقه پس از امام زين‌العابدين ـ عليه السلام ـ به جاي امام محمدباقر ـ عليه السلام ـ به امامت زيد بن علي فرزند ديگر امام سجاد ـ عليه السلام ـ اعتقاد دارند. و مذهب كلامي خود را به وي نسبت مي‌دهند. پيدايش فرقه زيديه به قرن دوم هجري باز ميگردد، آنان پس از امام حسين(عليه السلام) زيد شهيد فرزند امام زين العابدين(عليه السلام) را امام ميدانند و امام سجاد(عليه السلام) را تنها پيشواي علم و معرفت مي شمارند، اكثر نويسندگان زيدي بجاي امام سجاد(عليه السلام) حسن مثني فرزند امام حسن مجتبي(عليه السلام)را امام خود ميدانند. و زيد امام پنجم شمرده ميشود و پس از وي فرزندش «يحيي بن زيد» و پس از وي «محمد بن عبدالله» و «ابراهيم بن عبداللّه» را امام ميدانند (كه همگي بر ضد خلفاي ناحقِ اموي قيام كردند و شهيد شدند) بعد از آن كار زيديه انتظام نيافت تا اينكه «ناصر اطروش» كه از اعقاب برادر زيد بود در خراسان ظهور كرد و در اثر تعقيب حاكم محل از آنجا فرار كرده به سوي مازندران كه هنوز مسلمان نشده بودند رفت و پس از سيزده سال تلاش عده زيادي را مسلمان و به مذهب زيديه در آورد سپس به ياري آنان ناحيه طبرستان را مسخّر ساخته و به امامت پرداخت و پس از وي اعقاب او تا مدتي در آن سامان امامت كردند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه