آيا جريان برداشتن امام حسين (عليه السلام) از عسل ارسالی از يمن و برخورد اميرالمومنين (عليه السلام) با او که در بحار ،ج42،ص117 آمده منافات با عصمت امام حسين (عليه السلام) ندارد؟

ادله ای غير قابل انکار و خدشه ناپذير از عقل و نقل (قرآن و سنت) بر عصمت ائمه معصومين (عليهم السلام) وجود دارد که در جای خود مورد بحث و تحليل قرار گرفته اند. اولا آن چه در اين روايت نقل شده بر فرض صدور حکايت از شدت مراقبت و رعايت عدالت فوق العاده حاکم الهی و معصوم جهان اسلام يعنی اميرالمومنين (عليه السلام) در زمان حاکميت آن حضرت دارد به گونه ای که راضی نمی شود نزديک ترين و عزيزترين افراد خانواده اش حتی سهم خودش را که به آن نياز دارد و برايش مباح است ، پيش از ديگر مسلمانان برداشته و مورد استفاده قرار دهد و لذا وقتی اين قضيه در حضور معاويه که از دشمنان اهل بيت است توسط جناب عقيل نقل می شود « فقال معاوية ذكرت من لا ينكر فضله ، رحم الله أبا حسن فلقد سبق من كان قبله و أعجز من يأتي بعده» معاويه بعد از شنيدن اين داستان گفت : از کسی ياد کردی که فضائل او قابل انکار نيست، خدا رحمت کند اباالحسن را به درستی که در فضائل از پيشينيان سبقت گرفته و آيندگان را به چالش کشانده است. چنان چه امری نا مطلوب و نقيصه ای راجع به خود حضرت يا بستگانش در داستان وجود می داشت از چشم خصم زيرک مخفی نمی ماند و از آن بر عليه اهل بيت استفاده می کرد. پس در اين روايت مطلبی که منافات با عصمت داشته باشد وجود ندارد و برخورد حضرت با فرزند عزيزش حاکی از شدت احتياط و مراقبت او نسبت به بيت المال است نه ارتکاب عمل منافی عصمت از ناحيه امام حسين (علیه السلام). ثانيا بر فرض محال اگر بپذيريم برخورد حضرت به خاطر تحقق کوتاهی(ترک اولی) بوده که از ناحيه امام حسين (عليه السلام ) اتفاق افتاده که با عصمت مطلقه ائمه اطهار سازگار نيست ، اين روايت و مدلول آن در معارضه با ادله قطعی ديگر که عصمت مطلقه را برای ائمه اطهار اثبات می کنند قرار گرفته و به کلی از اعتبار ساقط می گردد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه