خجالت در دین چگونه است؟

حیا به معنای شرم داشتن از ارتکاب محرمات و مذمومات است که از نظر شرعی و عقلی و عرفی برای زن و مرد پسندیده است. حیا با خجالت فرق دارد زیرا خجالت اعم از آن است و گاه به امور غیر مذموم بلکه به واجبات نیز تعلق می گیرد و در این صورت به شرک خفی مبدل می شود; مانند شرم از انجام غسل جنابت .در برخی از نصوص چنین خجالتی را «حیای احمقانه » خوانده اند; چنان که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: حیا دو گونه است : حیاى خردمندانه و حیاى احمقانه. حیاىِ خردمندانه، دانش است، و حیاىِ احمقانه، جهل و نادانى .کمرویی یک حالت انفعال روانی است ولی حیا یک حالت فعال نفس است. در کمرویی انسان منفعل بوده و تحت تاثیر عامل بیرونی قرار می‌گیرد و در حیا انسان بر قوای خود تسلط دارد و خود اداره کننده و فعال است به بیان دیگر قدرت خویشتن داری امری است ارادی و ارزشمند و برعکس کمرویی پدیده‌ای است کاملا غیر ارادی و ناخوشایند و حکایتگر ناتوانی و معلولیت اجتماعی شخص است و روانشناسان به چنین شخصی به عنوان یک بیمار برخورد می‌کنند برعکس حیا که در دین به عنوان یک ارزش شناخته شده است. در واقع خجالت کشیدن در انجام امور دین مذموم است و نشان از ضعف ایمان می‌باشد زیرا اگر به درستی عمل خود و دینمان یقین داریم، دیگر نباید در انجام دادن امور دینی خجالت بکشیم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه