چرا مذهب جعفری گرفتن "ربا" را در غرب جایز دانسته؟ آیه قرآن صراحتاً می فرماید:

2) اگر غیر مسلمانها در پناه و ذمه مسلمین باشند، ربا گرفتن از آنان هم جایز نیست [1] . ولی اگر در پناه اسلام نباشند، می توان با شرایط خاص خود از آنان ربا اخذ کرد. و این مسئله ناشی از احکام روابط مسلمانها با هم و دیگر انسانها می باشد. مسلمان بودن احکام خاصی را می طلبد که این احکام خاص بسیار گسترده است. مانند احکام ازدواج ـ طهارت ـ تذکیه حیوانات و.... یکی از این احکام هم ربا است که نمی توان از مسلمان یا از غیر مسلمانی که در ذمه مسلمانان و در پناه اسلام می باشد، ربا أخذ کرد. اما در مورد پدر و فرزند یا زن و شوهر باید گفت مجموعه روابط مالی و عاطفی که آنان با هم دارند و نسبتی که پدر با اموال پسر دارد و اقتصاد واحدی که بر اقتصاد زن و شوهر حاکم است ممکن است عامل جواز اخذ ربای آنان باشد. البته ما نمی توانیم فلسفه حکم بعضی از احکام را واقعاً تشخیص دهیم که این خود بحث مفصلی دارد. آنچه بیان کردیم تنها یک احتمال است که از ظاهر مسئله بر می آید. 3) پرداختن ربا در غیر موارد مجاز (پدر، فرزند، زن و شوهر) جایز نیست و خصوصاً پرداخت ربا به کافر روا نمی باشد، چون بر خلاف صریح آیه شریفه "وَ لَن یجْعَلَ اللَّهُ لِلْکَفِرِینَ عَلی المُْؤْمِنِینَ سبِیلاً" "و خداوند هرگز کافران را بر مؤمنان تسلّطی نداده است." [2] می باشد. بنابراین باید از آن دوری جست.   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه