مقصود از دل شکسته چیست که خدا در آن است؟ یعنی آیا دل کسی که از همه ناامید شده و خسته و مجروح شده است؟

گاهی مواقع «دل شکستگی» تنها به جهت غمگینی برای امور مادی و دنیایی است که آخرت در آن لحاظ نمی‌شود، چنین دل شکستگی، افسردگی و رکود روانی را به همراه خواهد داشت و آدمی را ناامید کرده و از ترقی و پیشرفت بازمی‌دارد، اما گاهی انسان برای اموری – حتی به ظاهر دنیائی - دل شکسته می‌شود که اثر چنین دل شکستگی، ارتباط بیشتر او با معنویت بوده و پیشرفت او را به دنبال خواهد داشت. به گونه‌ای که وقتی دلی شکسته و غمگین می‌شود، ارتباط او با عالم معنا بیشتر می‌گردد، با چنین حالتی، احساسات و عواطف ظریف، اشک، گریه و ... پدید می‌آید. دل شکسته، انسان را بیشتر متوجه ضعف و حقارت و واماندگی در برابر آفریننده هستی می‌کند و عاملی است برای پیوند بیشتر میان مخلوق و خالق.بنابراین، مقصود از دل‏ شکسته‏ سقوط فعالیت روحى نیست که خود باعث خموشى و رکود روان انسانى می‌باشد، بلکه مقصود از شکستگى همان انفجار روحی و معنوی است که با داشتن حالت تسلیم در پیشگاه خداوندى به والاترین مقام روحانى نائل می‌گردد.[1] و نزدیک‌ترین جایگاه بشرى به حق تعالى را پیدا می‌کند و مورد عنایات الهی قرار می‌گیرد.در روایات درباره عنایات و توفیقات الهی نسبت به دل شکسته چنین آمده است:امام سجاد(ع) می‌فرماید: «خدا هر دل غمگینى را دوست دارد».[2]پیامبر اکرم(ص) فرمود: «خداى تعالى در نزد دل‌شکستگان جاى دارد».[3] «هر گاه خداوند خیرى به بنده اراده نماید، در دلش پرده‏ اندوهى ایجاد می‌کند؛ زیرا دل‏ شکسته‏ و غمگین را دوست دارد».[4] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه