چرا فقط در دین اسلام صیغه کردن وجود داره؟

تحلیل و ارزیابی این موضوع نیازمند توجه جدی به امور ذیل است. هر چند هر کدام از ادیان گذشته در زمان خود، راه صحیحی برای تکامل بستر و توجه او به خدا بوده و بشر در پرتو این ادیان، احکام و آموزه های آن به سوی تکامل روحی و معنوی پیش رفته است، اما آیین اسلام جامع ترین و آخرین آیینی است که از طرف خداوند برای بشر فرستاده شده است و لازمه جامعیت و خاتمیت دین اسلام این است که اسلام،‌ به تمام نیازهای فردی و اجتماعی انسان توجه داشته و احکامی منطبق با فطرت و کمال انسانی عرضه بدارد و جواب گوی خواسته های طبیعی و فطری بشر در تمام ادوار زندگی باشد.بدون شک یکی از نیرومندترین تمایلات طبیعی انسان غریزه جنسی است، به گونه ای که برخی از روان کاوان، آن را تنها غریزه اصیل انسان دانسته و تمام غرایز دیگر را به آن باز می گرداند، بر همین اساس دین اسلام، نهاد ازدواج را برای هدایت و کنترل این غریزه پرقدرت، در مجرای صحیح و بایسته آن، تأمین نموده است. اما از آن جایی که به دلیل برخی از شرایط و مسائل پیچیده اجتماعی، افراد فراوانی در داغ ترین دوره غریزه جنسی و حتی بعد از آن، قادر به ازدواج دایم نیستند، و از سوی دیگر سرکوب کردن این غریزه امری ناصحیح و موجب عقده های روحی می شود، و هم چنین مجاز دانستن آزادی جنسی و کمونیسم جنسی، نامعقول و برخلاف هدف آفرینش است،‌ اسلام پیوند زناشویی به شکل ازدواج موقت را قانونی و پیشنهاد کرد، تا از یک طرف به میل های طبیعی انسان غریزه جنسی است از طریق مشروع و ضابط مند پاسخ گوید، و از طرف دیگر جلو فحشاء تن فروشی، زنا و ... را سد نماید. قبل از طلوع اسلام، ناهنجاریهای زیادی در جامعه جاهلی آن روز، از جمله زنا در حد گسترده ای رواج داشت و زنان بدکاره در همه جا پراکنده بودند و بعضا بیرق برمی افراشتند که به منزله تابلو اعلان بود. حتی نقل شده است که در ایام حج برخی از آنها به حالت عریان به مکه وارد می شدند. به هر صورت بهره کشی جنسی از دختران و زنان که توهین به مقام زن، حقوق و کرامت انسانی آنها بود، در تارپود جامعه جاهلی رسوخ کرده بود، اسلام زنا را تحریم کرد، رفتار انسانی و حسن معاشرت و احترام به زنان را واجب دینی شمرد، و مردم را به عفاف و پاکدامنی فراخواند. اعراب جاهلی که به هوسرانی آزادانه انس گرفته بودند و زن را کالای قابل خرید و معاوضه می دانستند، این گونه قیود و سختگیریها برایشان بسیار دشوار می نمود، لذا در مقابل اسلام، ازدواج مشروع را به صورت دایم یا موقت مجاز اعلام نمود، تا مردان و زنان با قرارداد مشخص شرعی و رعایت حقوق طرفین و نیز جوانب اخلاقی، انسانی و شرعی آن، با پیمان دو جانبه ازدواج کنند. بنابراین ازدواج موقت در واقع برای جلوگیری از فحشاء و فساد جامعه و در کنار ازدواج دایم و در واقع تکمیل کننده آن، از سوی اسلام وضع گردید، و راه دیگری در اختیار بشر گذاشت شد که بتواند عفاف و پاکدامنی خود را حفظ نموده و به شایستگی مقام انسانی برسد و لذا یکی از امتیازات اسلام توجه به نیازهای واقعی انسان و ارائه راهکار و تأمین صحیح آن است که یکی از آنها ضرورت ازدواج موقت است که به فرموده مفسر کبیر علامه طباطبایی(ره) از افتخارات اسلام در شریعت سهل و آسان است.(ر.ک ترجمه المیزان، ج15، ص21-20). ازدواج موقت از قوانین حکمت آموزی است که در اسلام پیش بینی شده است، احیا و ترویج آن به ویژه در شرایط امروزه یک ضرورت اجتماعی و فرهنگی است، به گونه ای که متفکران غربی و دلسوزان به بشریت و هنجارهای اجتماعی حسرت آن را می خورند و هر از گاهی تأسف خود را از بی بندوباری جنسی و نبود برنامه ای برای جلوگیری از آن اعلام می دارند.برای آگاهی بیشتر ر.ک: مرتضی مطهری، نظام حقوق زن در اسلام. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه