نوجوان 16 ساله ام به شدت از تاريکي مي ترسد. آيا اين ترس طبيعي است؟

ترس شديد از تاريکي در اين سن بايد از بين رفته باشد ( ر.ک: ص 39 و 40). ممکن است با صحنه اي وحشتناک در تاريکي مواجه شده و به شدت ترسيده يا با دوستان و همسالان درباره جن، روح، مرگ، قبرستان، بختک و ... سخن گفته باشد.اگر سرچشمه اين ترس، دو عامل پيش گفته باشد، ماندگاري نخواهد داشت و با گذشت زمان از بين خواهد رفت.در صورت ماندگاري اين ترس، احتمال دارد درواقع، اضطراب باشد؛ زيرا گاهي نوجوان با استفاده از عمل جا به جايي، براي کاستن از اضطراب خود، آن را به چيز ديگري چون تاريکي انتقال مي دهد و از آن مي ترسد.در مواردي، ترس هاي دروني، خود را در قالب ترس هاي بيروني نشان مي دهند. ترس هاي دروني در نوجوان، ترس از بي ارزشي، ناتواني، شکست، مورد قبول جمع نبودن، آبروريزي، مورد تمسخر قرار گرفتن و ... است که احتمال دارد خود را در قالب ترس هاي بيروني، چون ترس از تاريکي، جدايي، غول، جن و... نشان دهد.توصيه مي کنم زمينه هاي اضطراب او( اختلافات خانوادگي، تبعيض، مقايسه و...) را از بين ببريد و از عواملي که باعث تشديد ترس هاي دروني او مي شود( سرزنش، توبيخ، تحقير، تمسخر، توهين و...) به ويژه در حضور ديگران بکاهيد.نوشيدن يک فنجان دم کرده گياهي( گل گاو زبان)، نيم ساعت قبل از خواب، و تصور کلمه آرامش با ابرهاي سفيد در آسمان آبي، و تصور امواج دريا در آرامش او مؤثر خواهد بود.منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388 .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه