تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
یکی از افرادی که با شهادت خود، نامش را در میان شهدای کربلا و یاران امام حسین(ع) جاودانه کرد، مالک بن عبدالله بن سریع[1] جابری[2] بود. برخی منابع نام وی را «مالک بن عبد»[3] و برخی نیز «مالک بن سریع»[4] ذکر نمودهاند.وی از قبیلهی بنی فائش[5] و همدان[6] بود.روز عاشورا مالک به همراه سیف بن حارث بن سریع، پسر عمو و برادر مادری خود گریهکنان نزد امام(ع) آمدند. امام(ع) علت گریه را از آنان پرسید و فرمود من امیدوارم تا یک ساعت دیگر چشم شما روشن بشود. آنان گفتند: خدا ما را فدایتان کند. به خدا بر خویشتن نمىگرییم، بر شما مىگرییم که مىبینیم دشمن شما را در میان گرفته است و ما توان دفاع از شما را نداریم. امام(ع) فرمود: «برادرزادگان، در برابر این اندوهی که در مورد من دارید و در برابر این پشتیبانى که از من مىکنید، خداوند بهترین پاداش پرهیزکاران را به شما دهد».[7]در زیاراتی، مانند زیارت ناحیه بر این شهید درود فرستاده شده است.[8] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.