تفاوت وابستگي ايران به روسيه و چين با وابستگي ايران به امريكا در قبل از انقلاب چيست؟

در پاسخ به اين سؤال لازم است يادآور شويم که از نظر سياسي، وابسته بودن حاکميت يک کشور به سلطه و اقتدار خارجي و از نظر اقتصادي، تابعيت و انقياد اقتصاد کشور در برابر اقتصاد قويتر خارجي که آن را تحت سلطه خود دارد مي باشد لکن کشور ما با پيروزي انقلاب اسلامي با هيچ از يک کشورها چنين رابطه اي نداشته و ندارد و مسئولين نظام با پشتيباني مردم همواره تلاش نموده اند تا در روابط با ديگر کشورها استقلال همه جانبه کشور را حفظ نمايند و براي همين است که دنياي غرب اين اراده مردم و مسئولين نظام را تحمل نکرده و در سطح بين اللمل ايران را تحت فشار و تحريم قرار داده اند، آمريکايي ها با بيداري مردم و پيروزي انقلاب و با از دست دادن طعمه اي چون ايران، وضعيت انقلابي و مستقل ايران را برنتابيدند و همچنان مي خواهند با همان روحيه مستکبرانه با ديگر کشورها رابطه داشته باشند، سردمداران آمريکا هنوز متنبه نشده و همچنان مي خواهند با همان روحيه متکبرانه خود ديگر کشورها را مستعمره خود بينند از اين رو با توجه به اينکه مردم انقلابي ايران و مسئولين جمهوري اسلامي تا کنون دست رد به سينه آنان زده اند، آمريکايي ها موضع خصمانه اي در قبال ايران دنبال کرده و با فشارهاي سياسي ـ اقتصادي در عرصه بين الملل و تحريم هاي خصمانه همواره تلاش کرده اند تا ايران را منزوي و به شکست بکشانند و به عبارتی همواره آمريکايی ها تلاش کرده اند برای رهبری جهان، تا ايرانی را که خواسته است مستقل باشد تسليم جاه طلبی های خود نمايند لذا کشور اسلامی و مستقلی چون ايران را تا کنون برنتابيده اند، براي همين جمهوري اسلامي نتوانسته است با اين کشور روابط عادي داشته باشد. در خصوص رابطه باکشورهاي روسيه و چين بايد گفت که هر رابطه و مبادله اي را وابستگي نمي گويند و ما مفهوم وابستگي را توضيح داديم و رابطه کشور ايران با اين دو کشور در قالب وابستگي نمي تواند تعريف شود و مسئولين جمهوری اسلامی وظيفه دارند بر اساس منافع و مصالح ملي رابطه با ديگر کشورها را تنظيم نمايند همان طوري که اصل يکصد و پنجاه و دوم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران مقرر می داردکه سياست خارجی کشور براساس نفي هرگونه سلطه جويي و سلطه پذيري، حفظ استقلال همه جانبه و تماميت ارضي کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهّد در برابر قدرت هاي سلطه گر و روابط صلح آميز متقابل با دولت هاي غير محارب استوار گرديده و روابط با کشورها برآن اساس انجام گيرد. بنابراين غير از رژيم غاصب صهيونيستی و کشورهايی چون آمريکا که همچنان رفتار خصمانه ای در قبال ايران دنبال می نمايد، در روابط ما تفاوتی بين کشورهای روسيه و چين با ديگر کشورها وجود ندارد البته اين دو کشور به خاطر اين که عضو ثابت شورای امنيت بوده و از نفوذ زيادی در نظام بين الملل برخوردار هستند، عقلانيت حکم می کند از قدرت و از نفوذ اين دو کشور در عرصه بين الملل در جهت منافع ملی و مصالح ملی استفاده نماييم از اين رو در روابط و مبادلات جمهوری اسلامی بايد از فرصت و نفوذ اين دو کشور استفاده کرد و تا حدودی برای تامين منافع و مصالح ملی فرصت هايی داده شود و اين رابطه را نمی توان وابستگی دانست، چون صرف هزينه در جهت تامين منافع و مصالح ملی عقلانی است. طبق عقلانيت و بر اساس سه اصل عزت، حکمت و مصلحت، اين رويه بايد دنبال گردد و ضمن استفاده از فرصت و نفوذ اين کشورها در عرصه بين الملل از امکان همسويي آنان با آمريکا و غرب بايد جلوگيری نمود، از اين خاطر روابط کشور ما با اين کشورها بايد به گونه ای تنظيم شود که با ديپلماسی فعال در ضمن حفظ استقلال و اقتدار کشورمان از اين امکان و فرصت ها و قابليت ها استفاده و بهره برداری شود و روشن است اين نوع روابط مصداق وابستگی نخواهد بود. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه