دختر جواني دارم که برخلاف همه بچه‌هاي هم‌سن‌اش هيچ دوستي ندارد. البته خيلي عاطفي و مهربان است اما حس مي‌کنم دوري از جمع را مي‌پسندد. از نظر جسمي بررسي کردم و دريافتم سالم است. آيا نگراني‌ام از اين بابت بيهوده است؟

ما يک اختلال شخصيت داريم به نام اختلال شخصيت اجتنابي، دختر شما بايد بررسي شود که آيا رگه‌هايي از اين اختلال را دارد. آيا تمايل دارد با کسي دوست شود يا اصلا نيازي به دوست داشتن نمي‌بيند و رفتار عجيب و غريب دارد؟ بعضي از بچه‌هاي کوچک مثلا 2، 3 ماهه که به دليل بيماري‌هايي مانند اسهال يا سرماخوردگي در بيمارستان بستري مي‌شوند، در بزرگسالي يک شخصيت دوري‌گزين پيدا مي‌کنند يعني با اينکه دوست دارند با کسي رابطه برقرار کنند اما مي‌ترسند مبادا دوستشان را از دست بدهند بنابراين خيلي به او از لحاظ عاطفي نزديک نمي‌شوند. اين ترس و اضطراب قابل درمان است. حتي اگر متوجه شديد هيچ نيازي ندارد دوست برگزيند باز هم نگران نباشيد. درمان‌پذير است.www.salamat.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه