وقتی كتاب يا روزنامه و مجله ای را می خوانيم،‌ می بينيم همه مطالب با تيتر موضوع، هماهنگی و سنخيت دارد، اما در قرآن وقتی از موضوعی صحبت می كند، يك دفعه موضوع عوض می شود! چرا؟

قرآن در بيان حقايق علمي ومعرفتي، روش خاص و متفاوت با كتاب هاي علمي و تاريخي دارد، مثلاً مباحث مربوط به معارف و احكام را با موعظه و حكمت به هم آميخته و مسائل نظري را با عملي پيوند زده است،‌تا همزمان از مطالع؛ يك موضوع استفاده هاي گوناگون بشود. به ديگر سخن: دانش هاي رايج علمي و فلسفي دربار؛ پديده هاي معيّن جهان مانند ستارگان و كوه ها و ... بحث مي كنند كه چه هستند و چه اثري دارند اما ديگر كاري ندارند كه مبدأ فاعلي آن ها چيست و هدف نهايي از خلقت آن ها كدام است. ولي قرآن ضمن بيان حقايق جهان،‌به ابعاد هدايتي آن ها نيز مي پردازد. از اين رو در بيان وقايع تاريخي، صحنه هاي درس آموز را انتخاب و نقل مي كند و بخش هايي از آن را بيان مي كند كه با هدف اصلي كه هدايت مردم است، مرتبط باشد و مطالب مربوط به يك موضوع را به تناسب معناي مورد نظر در چند جا ذكر مي كند كه در هر مورد با زباني خاص ادا مي شود تا ويژگي موعظه و پند آموزي داشته باشد. در واقع اين يكي از رموز اعجاز قرآن است كه اين كتاب را متمايز از ساير كتاب ها قرار داده است. جهت توضيح بيشتر مي توانيد به كتاب هايي كه دربار؛ معجزه بود ن قرآن نوشته شده است، مراجعه كنيد. نيز مطالعه مقدم؛ تفسير "تسنيم" حضرت آيت الله جوادي آملي مفيد است.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه